< Mezmurlar 56 >

1 Müzik şefi için “Uzak Yabanıl Fıstık Ağaçlarındaki Güvercin” makamında Davut'un Miktamı - Gat Kenti'nde Filistliler kendisini yakaladığı zaman Acı bana, ey Tanrı, Çünkü ayak altında çiğniyor insanlar beni, Gün boyu saldırıp eziyorlar.
A karmesternek. Távoli néma galamb szerint. Dávidtól dal. Midőn elfogták őt a filiszteusok Gátban. Kegyelmezz nekem, Isten, mert lihegett rám ember, egész nap szorít engem harczoló.
2 Düşmanlarım ayak altında çiğniyor beni her gün, Küstahça saldırıyor çoğu.
Lihegtek meglesőim egész nap, mert sokan küzdenek ellenem nagyfennen.
3 Sana güvenirim korktuğum zaman.
A mely napon félnem kell, én te benned bízom.
4 Tanrı'ya, sözünü övdüğüm Tanrı'ya Güvenirim ben, korkmam. İnsan bana ne yapabilir?
Isten által dicsérhetem igéjét, Istenben bízom, nem félek: mit tehet halandó nekem?
5 Gün boyu sözlerimi çarpıtıyorlar, Hakkımda hep kötülük tasarlıyorlar.
Egész nap bántják dolgaimat, ellenem vannak mind az ő gondolataik, rosszra.
6 Fesatlık için uğraşıyor, pusuya yatıyor, Adımlarımı gözlüyor, canımı almak istiyorlar.
Összesereglenek, kémlelnek, sarkaimat lesik ők, a midőn lelkemre törtek.
7 Kötülüklerinin cezasından kurtulacaklar mı? Ey Tanrı, halkları öfkeyle yere çal!
Jogtalanságért szabadulásuk legyen? Haragban döntsd le a népeket, Isten!
8 Çektiğim acıları kaydettin, Gözyaşlarımı tulumunda biriktirdin! Bunlar defterinde yazılı değil mi?
Bujdosásomat te megszámláltad, tedd könnyemet tömlődbe! Nemde könyvedben vannak!
9 Seslendiğim zaman, Düşmanlarım geri çekilecek. Biliyorum, Tanrı benden yana.
Akkor hátra fordulnak ellenségeim. a mely napon felkiáltok; ezt tudom: hogy Isten mellettem van.
10 Sözünü övdüğüm Tanrı'ya, Sözünü övdüğüm RAB'be,
Isten által dicsérhetem az igét, az Örökkévaló által dicsérhetem az igét! -
11 Tanrı'ya güvenirim ben, korkmam; İnsan bana ne yapabilir?
Istenben bizom, nem félek mit tehet ember nekem?
12 Ey Tanrı, sana adaklar adamıştım, Şükran kurbanları sunmalıyım şimdi.
Rajtam, oh Isten, fogadalmaid, hálaáldozatokat fizetek neked;
13 Çünkü canımı ölümden kurtardın, Ayaklarımı tökezlemekten korudun; İşte yaşam ışığında, Tanrı huzurunda yürüyorum.
mert megmentetted lelkemet a haláltól, nemde lábaimat is a taszítástól, hogy járhassak Isten előtt az élet világosságában.

< Mezmurlar 56 >