Mezmurlar 50
1 Asaf'ın mezmuru Güçlü olan Tanrı, RAB konuşuyor; Güneşin doğduğu yerden battığı yere kadar Yeryüzünün tümüne sesleniyor.
Бог над боговима, Господ, говори и дозива земљу од истока сунчаног до запада.
2 Güzelliğin doruğu Siyon'dan Parıldıyor Tanrı.
Са Сиона, који је врх красоте, јавља се Бог.
3 Tanrımız geliyor, sessiz kalmayacak, Önünde yanan ateş her şeyi kül ediyor, Çevresinde şiddetli bir fırtına esiyor.
Иде Бог наш, и не ћути; пред Њим је огањ који прождире, око Њега је бура велика.
4 Halkını yargılamak için Yere göğe sesleniyor:
Дозива небо одозго и земљу, да суди народу свом:
5 “Toplayın önüme sadık kullarımı, Kurban keserek benimle antlaşma yapanları.”
"Скупите ми свеце моје, који су учинили са мном завет на жртви."
6 Gökler O'nun doğruluğunu duyuruyor, Çünkü yargıç Tanrı'nın kendisidir. (Sela)
(И небеса огласише правду Његову, јер је тај судија Бог.)
7 “Ey halkım, dinle de konuşayım, Ey İsrail, sana karşı tanıklık edeyim: Ben Tanrı'yım, senin Tanrın'ım!
Слушај, народе мој, шта ћу ти казати, Израиљу, шта ћу ти јавити. Ја сам Бог, Бог твој.
8 Kurbanlarından ötürü seni azarlamıyorum, Yakmalık sunuların sürekli önümde.
Нећу те за жртве твоје карати; твоје жртве паљенице свагда су преда мном.
9 Ne evinden bir boğa, Ne de ağıllarından bir teke alacağım.
Не треба ми узимати телета из дома твог, ни јарића из торова твојих.
10 Çünkü bütün orman yaratıkları, Dağlardaki bütün hayvanlar benimdir.
Јер је моје све горско зверје, и стока по планинама на хиљаде.
11 Dağlardaki bütün kuşları korurum, Kırlardaki bütün yabanıl hayvanlar benimdir.
Знам све птице по горама, и красота пољска преда мном је.
12 Acıksam sana söylemezdim, Çünkü bütün dünya ve içindekiler benimdir.
Да огладним, не бих теби рекао, јер је моја васиљена и све што је у њој.
13 Ben boğa eti yer miyim? Ya da keçi kanı içer miyim?
Зар ја једем месо волујско, или крв јарећу пијем?
14 Tanrı'ya şükran kurbanı sun, Yüceler Yücesi'ne adadığın adakları yerine getir.
Принеси Богу хвалу на жртву, и извршуј Вишњему завете своје.
15 Sıkıntılı gününde seslen bana, Seni kurtarırım, sen de beni yüceltirsin.
Призови ме у невољи својој, избавићу те, и ти ме прослави.
16 Ama Tanrı kötüye şöyle diyor: “Kurallarımı ezbere okumaya Ya da antlaşmamı ağzına almaya ne hakkın var?
А безбожнику рече Бог: Зашто казујеш уредбе моје и носиш завет мој у устима својим?
17 Çünkü yola getirilmekten nefret ediyor, Sözlerimi arkana atıyorsun.
А сам мрзиш на науку, и речи моје бацаш за леђа.
18 Hırsız görünce onunla dost oluyor, Zina edenlere ortak oluyorsun.
Кад видиш лупежа, пристајеш с њим, и с прељубочинцима имаш део.
19 Ağzını kötülük için kullanıyor, Dilini yalana koşuyorsun.
Уста си своја пустио да говоре зло, и језик твој плете преваре.
20 Oturup kardeşine karşı konuşur, Annenin oğluna kara çalarsın.
Седиш и говориш на брата свог, сина матере своје опадаш.
21 Sen bunları yaptın, ben sustum, Beni kendin gibi sandın. Seni azarlıyorum, Suçlarını gözünün önüne seriyorum.
Ти си то чинио, ја ћутах, а ти помисли да сам ја као ти. Обличићу те, метнућу ти пред очи грехе твоје.
22 “Dikkate alın bunu, ey Tanrı'yı unutan sizler! Yoksa parçalarım sizi, kurtaran olmaz.
Разумејте ово који заборављате Бога! Иначе ћу зграбити, па неће нико избавити.
23 Kim şükran kurbanı sunarsa beni yüceltir; Yolunu düzeltene kurtarışımı göstereceğim.”
Онај мене поштује који приноси хвалу на жртву и који је путем на опазу. Ја ћу му показати спасење Божије.
