Mezmurlar 50
1 Asaf'ın mezmuru Güçlü olan Tanrı, RAB konuşuyor; Güneşin doğduğu yerden battığı yere kadar Yeryüzünün tümüne sesleniyor.
Ein Psalm Asaphs: Der HERR, der starke Gott, hat geredet und ruft der Welt zu vom Aufgang der Sonne bis zu ihrem Niedergang.
2 Güzelliğin doruğu Siyon'dan Parıldıyor Tanrı.
Aus Zion, der Schönheit Vollendung, bricht Gottes Glanz hervor.
3 Tanrımız geliyor, sessiz kalmayacak, Önünde yanan ateş her şeyi kül ediyor, Çevresinde şiddetli bir fırtına esiyor.
Unser Gott kommt und schweigt nicht; verzehrendes Feuer ist vor ihm, und es stürmt gewaltig um ihn her.
4 Halkını yargılamak için Yere göğe sesleniyor:
Er ruft den Himmel droben und die Erde zum Gericht seines Volkes herbei.
5 “Toplayın önüme sadık kullarımı, Kurban keserek benimle antlaşma yapanları.”
Versammelt mir meine Frommen, die einen Bund mit mir gemacht haben über dem Opfer.
6 Gökler O'nun doğruluğunu duyuruyor, Çünkü yargıç Tanrı'nın kendisidir. (Sela)
Da verkündigten die Himmel seine Gerechtigkeit, daß Gott selbst Richter ist. (Pause)
7 “Ey halkım, dinle de konuşayım, Ey İsrail, sana karşı tanıklık edeyim: Ben Tanrı'yım, senin Tanrın'ım!
Höre, mein Volk, so will ich reden; Israel, ich lege gegen dich Zeugnis ab: Ich, Gott, bin dein Gott.
8 Kurbanlarından ötürü seni azarlamıyorum, Yakmalık sunuların sürekli önümde.
Deiner Opfer halben will ich dich nicht strafen, sind doch deine Brandopfer stets vor mir.
9 Ne evinden bir boğa, Ne de ağıllarından bir teke alacağım.
Ich will keinen Farren aus deinem Hause nehmen, noch Böcke aus deinen Ställen!
10 Çünkü bütün orman yaratıkları, Dağlardaki bütün hayvanlar benimdir.
Denn mein sind alle Tiere des Waldes, das Vieh auf den Bergen zu Tausenden.
11 Dağlardaki bütün kuşları korurum, Kırlardaki bütün yabanıl hayvanlar benimdir.
Ich kenne alle Vögel auf den Bergen, und was sich auf dem Felde regt, ist mir bekannt.
12 Acıksam sana söylemezdim, Çünkü bütün dünya ve içindekiler benimdir.
Wenn mich hungerte, so würde ich es dir nicht sagen; denn mein ist der Erdkreis und was ihn erfüllt.
13 Ben boğa eti yer miyim? Ya da keçi kanı içer miyim?
Soll ich Ochsenfleisch essen oder Bocksblut trinken?
14 Tanrı'ya şükran kurbanı sun, Yüceler Yücesi'ne adadığın adakları yerine getir.
Opfere Gott Dank und bezahle dem Höchsten deine Gelübde;
15 Sıkıntılı gününde seslen bana, Seni kurtarırım, sen de beni yüceltirsin.
und rufe mich an am Tage der Not, so will ich dich erretten, und du sollst mich ehren!
16 Ama Tanrı kötüye şöyle diyor: “Kurallarımı ezbere okumaya Ya da antlaşmamı ağzına almaya ne hakkın var?
Aber zum Gottlosen spricht Gott: Was zählst du meine Satzungen her und nimmst meinen Bund in deinen Mund,
17 Çünkü yola getirilmekten nefret ediyor, Sözlerimi arkana atıyorsun.
so du doch Zucht hassest und wirfst meine Worte hinter dich?
18 Hırsız görünce onunla dost oluyor, Zina edenlere ortak oluyorsun.
Wenn du einen Dieb siehst, so befreundest du dich mit ihm und hast Gemeinschaft mit Ehebrechern;
19 Ağzını kötülük için kullanıyor, Dilini yalana koşuyorsun.
deinen Mund lässest du Böses reden, und deine Zunge flicht Betrug;
20 Oturup kardeşine karşı konuşur, Annenin oğluna kara çalarsın.
du sitzest und redest wider deinen Bruder, deiner Mutter Sohn verleumdest du!
21 Sen bunları yaptın, ben sustum, Beni kendin gibi sandın. Seni azarlıyorum, Suçlarını gözünün önüne seriyorum.
Das hast du getan, und ich habe geschwiegen; da meintest du, ich sei gleich wie du; aber ich will dich strafen und es dir vor Augen stellen!
22 “Dikkate alın bunu, ey Tanrı'yı unutan sizler! Yoksa parçalarım sizi, kurtaran olmaz.
Merket doch das, die ihr Gottes vergesset, daß ich nicht hinwegraffe und kein Erretter da sei!
23 Kim şükran kurbanı sunarsa beni yüceltir; Yolunu düzeltene kurtarışımı göstereceğim.”
Wer Dank opfert, der ehrt mich, und wer den Weg bahnt, dem zeige ich Gottes Heil!
