< Mezmurlar 5 >

1 Müzik şefi için - Ney için - Davut'un mezmuru Sözlerime kulak ver, ya RAB, İniltilerimi işit.
Чуј, Господе, речи моје, разуми помисли моје.
2 Feryadımı dinle, ey Kralım ve Tanrım! Duam sanadır.
Слушај вику моју, царе мој и Боже мој! Јер се Теби молим, Господе!
3 Sabah sesimi duyarsın, ya RAB, Her sabah sana duamı sunar, umutla beklerim.
Ујутру слушаш глас мој, ујутру стојим пред Тобом, и чекам.
4 Çünkü sen kötülükten hoşlanan Tanrı değilsin, Kötülük senin yanında barınmaz.
Јер си Ти Бог који неће безакоња; у Тебе нема места ко је зао.
5 Böbürlenenler önünde duramaz, Bütün suç işleyenlerden nefret duyar,
Безбожници неће изаћи пред очи Твоје; Ти ненавидиш све који чине безакоње.
6 Yalan söyleyenleri yok edersin; Ya RAB, sen eli kanlılardan, Aldatıcılardan tiksinirsin.
Потиреш лажљивце; на крвопиоце и лукаве мрзи Господ.
7 Bense bol sevgin sayesinde Kutsal tapınağına gireceğim; Oraya doğru saygıyla eğileceğim.
А ја по великој милости Твојој улазим у дом Твој, и клањам се у светој цркви Твојој са страхом Твојим.
8 Yol göster bana doğruluğunla, ya RAB, Düşmanlarıma karşı! Yolunu önümde düzle.
Господе! Води ме у правди својој; ради непријатеља мојих поравни преда мном пут свој.
9 Çünkü onların sözüne güvenilmez, Yürekleri yıkım dolu. Ağızları açık birer mezardır, Yaltaklanır dururlar.
Јер нема у устима њиховим истине; у њима је неваљалство; грло им је гроб отворен; на језику им је дволичење.
10 Ey Tanrı, onları suçlu çıkar! Kurdukları düzen yıkımlarına yol açsın. Kov onları sayısız isyanları yüzünden. Çünkü sana karşı ayaklandılar.
Боже! Не дај им напретка, нека се разбију помисли њихове. За многа неваљалства њихова обори их, јер се побунише на Тебе.
11 Sevinsin sana sığınan herkes, Sevinç çığlıkları atsın sürekli, Kanat ger üzerlerine; Sevinçle coşsun adını sevenler sende.
Па ће се радовати сви који се у Те уздају; довека ће се веселити које Ти заклањаш; дичиће се који љубе име Твоје.
12 Çünkü sen doğru kişiyi kutsarsın, ya RAB, Çevresini kalkan gibi lütfunla sararsın.
Јер Ти, Господе, благосиљаш праведника, као штитом заклањаш га милошћу својом.

< Mezmurlar 5 >