Mezmurlar 49
1 Müzik şefi için - Korahoğulları'nın mezmuru Ey bütün halklar, dinleyin! Kulak verin hepiniz, ey dünyada yaşayanlar,
Au chef de musique. Des fils de Coré. Psaume. Vous, tous les peuples, entendez ceci; vous, tous les habitants du monde, prêtez l’oreille;
2 Halk çocukları, bey çocukları, Zenginler, yoksullar!
Fils des gens du commun, et fils des grands, le riche et le pauvre pareillement:
3 Bilgelik dökülecek ağzımdan, Anlayış sağlayacak içimdeki düşünceler,
Ma bouche dira des paroles de sagesse, et la méditation de mon cœur sera [pleine] d’intelligence;
4 Kulak vereceğim özdeyişlere, Lirle yorumlayacağım bilmecemi.
Je prêterai l’oreille au discours sentencieux, j’exposerai mon énigme sur la harpe.
5 Niçin korkayım kötü günlerde Niyeti bozuk düşmanlarım çevremi sarınca?
Pourquoi craindrais-je au mauvais jour, quand l’iniquité de ceux qui me talonnent m’enveloppe?
6 Onlar varlıklarına güvenir, Büyük servetleriyle böbürlenirler.
Ils se confient en leurs biens et se glorifient en l’abondance de leurs richesses…
7 Kimse kimsenin hayatının bedelini ödeyemez, Tanrı'ya fidye veremez.
Un homme ne pourra en aucune manière racheter son frère, ni donner à Dieu sa rançon,
8 Çünkü hayatın fidyesi büyüktür, Kimse ödemeye yeltenmemeli.
(Car précieux est le rachat de leur âme, et il faut qu’il y renonce à jamais, )
9 Böyle olmasa, Sonsuza dek yaşar insan, Mezar yüzü görmez.
Afin qu’il vive encore, à toujours, [et] qu’il ne voie pas la fosse.
10 Kuşkusuz herkes biliyor bilgelerin öldüğünü, Aptallarla budalaların yok olduğunu. Mallarını başkalarına bırakıyorlar.
Car il voit que les sages meurent, que le sot et l’insensé périssent pareillement et laissent leurs biens à d’autres.
11 Mezarları, sonsuza dek evleri, Kuşaklar boyu konutları olacak, Topraklarına kendi adlarını verseler bile.
Leur [pensée] intérieure est que leurs maisons durent à toujours, et leurs demeures de génération en génération; ils appellent les terres de leur propre nom.
12 Bütün gösterişine karşın geçicidir insan, Ölüp giden hayvanlar gibi.
Pourtant l’homme qui est en honneur ne dure pas; il est semblable aux bêtes qui périssent.
13 Budalaların yolu, Onların sözünü onaylayanların sonu budur. (Sela)
Ce chemin qu’ils tiennent est leur folie; mais ceux qui viennent après eux prennent plaisir aux propos de leur bouche. (Sélah)
14 Sürü gibi ölüler diyarına sürülecekler, Ölüm güdecek onları. Tan ağarınca doğrular onlara egemen olacak, Cesetleri çürüyecek, Ölüler diyarı onlara konut olacak. (Sheol h7585)
Ils gisent dans le shéol comme des brebis: la mort se repaît d’eux, et au matin les hommes droits domineront sur eux; et leur beauté va se consumer dans le shéol, sans qu’ils aient plus de demeure. (Sheol h7585)
Mais Dieu rachètera mon âme de la puissance du shéol, car il me prendra. (Sélah) (Sheol h7585)
16 Korkma biri zenginleşirse, Evinin görkemi artarsa.
Ne crains pas quand un homme s’enrichit, quand la gloire de sa maison s’accroît;
17 Çünkü ölünce hiçbir şey götüremez, Görkemi onunla mezara gitmez.
Car, lorsqu’il mourra, il n’emportera rien; sa gloire ne descendra pas après lui,
18 Yaşarken kendini mutlu saysa bile, Başarılı olunca övülse bile.
Quoique pendant sa vie il bénisse son âme (et on te louera, si tu te fais du bien),
19 Atalarının kuşağına katılacak, Onlar ki asla ışık yüzü görmeyecekler.
Il s’en ira jusqu’à la génération de ses pères: ils ne verront jamais la lumière.
20 Bütün gösterişine karşın anlayışsızdır insan, Ölüp giden hayvanlar gibi.
L’homme qui est en honneur et n’a point d’intelligence, est comme les bêtes qui périssent.
