Mezmurlar 49
1 Müzik şefi için - Korahoğulları'nın mezmuru Ey bütün halklar, dinleyin! Kulak verin hepiniz, ey dünyada yaşayanlar,
To the chief Musician. Of the sons of Korah. A Psalm. Hear this, all ye peoples; give ear, all inhabitants of the world:
2 Halk çocukları, bey çocukları, Zenginler, yoksullar!
Both men of low and men of high degree, rich and poor alike.
3 Bilgelik dökülecek ağzımdan, Anlayış sağlayacak içimdeki düşünceler,
My mouth shall speak wisdom, and the meditation of my heart shall be of understanding:
4 Kulak vereceğim özdeyişlere, Lirle yorumlayacağım bilmecemi.
I will incline mine ear to a parable, I will open my riddle upon the harp.
5 Niçin korkayım kötü günlerde Niyeti bozuk düşmanlarım çevremi sarınca?
Wherefore should I fear in the days of adversity, [when] the iniquity of my supplanters encompasseth me? —
6 Onlar varlıklarına güvenir, Büyük servetleriyle böbürlenirler.
They depend upon their wealth, and boast themselves in the abundance of their riches. ...
7 Kimse kimsenin hayatının bedelini ödeyemez, Tanrı'ya fidye veremez.
None can by any means redeem his brother, nor give to God a ransom for him,
8 Çünkü hayatın fidyesi büyüktür, Kimse ödemeye yeltenmemeli.
(For the redemption of their soul is costly, and must be given up for ever, )
9 Böyle olmasa, Sonsuza dek yaşar insan, Mezar yüzü görmez.
That he should still live perpetually, [and] not see corruption.
10 Kuşkusuz herkes biliyor bilgelerin öldüğünü, Aptallarla budalaların yok olduğunu. Mallarını başkalarına bırakıyorlar.
For he seeth that wise men die; all alike, the fool and the brutish perish, and they leave their wealth to others.
11 Mezarları, sonsuza dek evleri, Kuşaklar boyu konutları olacak, Topraklarına kendi adlarını verseler bile.
Their inward thought is, that their houses are for ever, their dwelling-places from generation to generation: they call the lands after their own names.
12 Bütün gösterişine karşın geçicidir insan, Ölüp giden hayvanlar gibi.
Nevertheless, man being in honour abideth not: he is like the beasts that perish.
13 Budalaların yolu, Onların sözünü onaylayanların sonu budur. (Sela)
This their way is their folly, yet they that come after them delight in their sayings. (Selah)
14 Sürü gibi ölüler diyarına sürülecekler, Ölüm güdecek onları. Tan ağarınca doğrular onlara egemen olacak, Cesetleri çürüyecek, Ölüler diyarı onlara konut olacak. (Sheol h7585)
Like sheep are they laid in Sheol: Death feedeth on them; and the upright shall have dominion over them in the morning; and their comeliness shall be for Sheol to consume, that there be no habitation for them. (Sheol h7585)
But God will redeem my soul from the power of Sheol: for he will receive me. (Selah) (Sheol h7585)
16 Korkma biri zenginleşirse, Evinin görkemi artarsa.
Be not afraid when a man becometh rich, when the glory of his house is increased:
17 Çünkü ölünce hiçbir şey götüremez, Görkemi onunla mezara gitmez.
For when he dieth, he shall carry nothing away; his glory shall not descend after him.
18 Yaşarken kendini mutlu saysa bile, Başarılı olunca övülse bile.
Though he blessed his soul in his lifetime, — and men will praise thee when thou doest well to thyself, —
19 Atalarının kuşağına katılacak, Onlar ki asla ışık yüzü görmeyecekler.
It shall go to the generation of his fathers: they shall never see light.
20 Bütün gösterişine karşın anlayışsızdır insan, Ölüp giden hayvanlar gibi.
Man that is in honour, and understandeth not, is like the beasts that perish.
