Mezmurlar 44
1 Müzik şefi için - Korahoğulları'nın Maskili Ey Tanrı, kulaklarımızla duyduk, Atalarımız anlattı bize, Neler yaptığını onların gününde, eski günlerde.
Jusqu'à la Fin. Psaume d'instruction, des fils de Koré. Dieu, nous l'avons ouï de nos oreilles; nos pères nous ont fait connaître l'œuvre que tu as faite en leurs jours, aux jours antiques.
2 Elinle ulusları kovdun, Ama atalarımıza yer verdin; Halkları kırdın, Ama atalarımızın yayılmasını sağladın.
Ta main a exterminé les nations; mais eux, tu les as établis, et tu as affligé les Gentils, tu les as chassés.
3 Onlar ülkeyi kılıçla kazanmadılar, Kendi bilekleriyle zafere ulaşmadılar. Senin sağ elin, bileğin, yüzünün ışığı sayesinde oldu bu; Çünkü sen onları sevdin.
Car ce n'est point l'épée de nos pères qui les a mis en possession de notre héritage; ce n'est point leur bras qui les a sauvés; mais c'est ta droite et ton bras, et la lumière de ta face, parce que toi tu t'es complu en eux.
4 Ey Tanrı, kralım sensin, Buyruk ver de Yakup soyu kazansın!
Tu es toi-même mon Roi et mon Dieu; tu as ordonné le salut de Jacob.
5 Senin sayende düşmanlarımızı püskürteceğiz, Senin adınla karşıtlarımızı ezeceğiz.
Par toi, nous aurons la force de soulever nos ennemis, et en ton nom nous mépriserons ceux qui se lèvent contre toi.
6 Çünkü ben yayıma güvenmem, Kılıcım da beni kurtarmaz;
Car je n'espérerai point en mon arc, et ce n'est pas mon glaive qui me sauvera.
7 Ancak sensin bizi düşmanlarımızdan kurtaran, Bizden nefret edenleri utanca boğan.
C'est toi qui nous as déjà sauvés de nos persécuteurs, et ceux qui nous haïssaient, tu les as confondus.
8 Her gün Tanrı'yla övünür, Sonsuza dek adına şükran sunarız. (Sela)
En Dieu nous serons loués tout le jour, et nous rendrons grâces à son nom éternellement.
9 Ne var ki, reddettin bizi, aşağıladın, Artık ordularımızla savaşa çıkmıyorsun.
Mais maintenant tu nous as repoussés et confondus, et tu ne sortiras plus avec nos armées.
10 Düşman karşısında bizi gerilettin, Bizden tiksinenler bizi soydu.
Tu nous as tourné le dos devant nos ennemis, et ceux qui nous haïssent nous ont pillés à leur profit.
11 Kasaplık koyuna çevirdin bizi, Ulusların arasına dağıttın.
Tu nous as livrés comme des brebis bonnes à manger; tu nous as dispersés parmi les Gentils.
12 Yok pahasına sattın halkını, Üstelik satıştan hiçbir şey kazanmadan.
Tu leur as vendu pour rien ton peuple, et il n'y a pas eu foule pour l'acheter.
13 Bizi komşularımızın yüzkarası, Çevremizdekilerin eğlencesi, alay konusu ettin.
Tu as fait de nous l'opprobre de nos voisins, la risée et la raillerie de ceux qui nous entourent.
14 Ulusların diline düşürdün bizi, Gülüyor halklar halimize.
Tu as fait de nous la fable des Gentils; sur nous les peuples secouent la tête.
15 Rezilliğim gün boyu karşımda, Utancımdan yerin dibine geçtim
J'ai tout le jour ma honte devant moi, et la confusion de ma face m'a couvert,
16 Hakaret ve sövgü duya duya, Öç almak isteyen düşman karşısında.
A la voix de celui qui m'injurie et m'outrage, à la face de mon ennemi et de mon persécuteur.
17 Bütün bunlar başımıza geldi, Yine de seni unutmadık, Antlaşmana ihanet etmedik,
Toutes ces choses sont venues sur nous; mais nous ne t'avons point oublié; nous n'avons point violé ton alliance.
18 Döneklik etmedik, Adımlarımız senin yolundan sapmadı.
Notre cœur ne s'est pas éloigné; mais tu as détourné nos sentiers de ta voie.
19 Oysa sen bizi ezdin, ülkemizi çakalların uğrağı ettin, Üstümüzü koyu karanlıkla örttün.
Car tu nous as humiliés en un lieu d'affliction, et l'ombre de la mort nous a enveloppés.
20 Eğer Tanrımız'ın adını unutsaydık, Yabancı bir ilaha ellerimizi açsaydık,
Si nous avions oublié le nom de notre Dieu, si nous avions étendu les mains vers des dieux étrangers,
21 Tanrı bunu ortaya çıkarmaz mıydı? Çünkü O yürekteki gizleri bilir.
Dieu ne rechercherait-il pas ces choses? Car seul il connaît les secrets des cœurs.
22 Senin uğruna her gün öldürülüyoruz, Kasaplık koyun sayılıyoruz.
A cause de toi nous mourons tout le jour; nous sommes comptés comme les brebis du sacrifice.
23 Uyan, ya Rab! Niçin uyuyorsun? Kalk! Sonsuza dek terk etme bizi!
Réveille-toi; pourquoi dors-tu, Seigneur? Lève-toi, et ne nous repousse pas jusqu'à la fin.
24 Niçin yüzünü gizliyorsun? Neden mazlum halimizi, üzerimizdeki baskıyı unutuyorsun?
Pourquoi détournes-tu ta face? As-tu oublié notre pauvreté et notre affliction?
25 Çünkü yere serildik, Bedenimiz toprağa yapıştı.
Car notre âme est abaissée jusqu'à la poussière, et notre ventre est collé sur le sol.
26 Kalk, yardım et bize! Kurtar bizi sevgin uğruna!
Lève-toi, Seigneur; viens à notre secours, et délivre-nous pour la gloire de ton nom.
