< Mezmurlar 38 >
1 Anma sunusu için Davut'un mezmuru Ya RAB, öfkelenip azarlama beni, Gazapla yola getirme!
Dawut yazghan küy: — (Eslime üchün) I Perwerdigar, ghezipingde tenbih bermigeysen, Qehringde méni jazalimighaysen!
2 Okların içime saplandı, Elin üzerime indi.
Chünki oqliring méni zeximlendürüp sanjidi, Qolung üstümdin qattiq basti.
3 Öfken yüzünden sağlığım bozuldu, Günahım yüzünden rahatım kaçtı.
Qattiq gheziping tüpeylidin etlirimde héch saqliq yoq, Gunahim tüpeylidin ustixanlirimda aram yoqtur.
4 Çünkü suçlarım başımdan aştı, Taşınmaz bir yük gibi sırtımda ağırlaştı.
Chünki gunahlirim boyumdin tashti; Ular kötürelmigüsiz éghir yüktek méni bésiwaldi.
5 Akılsızlığım yüzünden Yaralarım iğrenç, irinli.
Exmeqliqimdin jarahetlirim sésip, shelwerep ketti.
6 Eğildim, iki büklüm oldum, Gün boyu yaslı dolaşıyorum.
Azabtin bellirim tolimu pükülüp ketti, Kün boyi ghemge pétip yürimen!
7 Çünkü belim ateş içinde, Sağlığım bozuk.
Chatiraqlirim otqa toldi, Etlirimning saq yéri yoqtur.
8 Tükendim, ezildim alabildiğine, İnliyorum yüreğimin acısından.
Men tolimu halsirap, ézilip kettim; Qelbimdiki azab-qayghu tüpeylidin hörkireymen.
9 Ya Rab, bütün özlemlerimi bilirsin, İniltilerim senden gizli değil.
Reb, barliq arzuyum köz aldingdidur; Uh tartishlirim Sendin yoshurun emes;
10 Yüreğim çarpıyor, gücüm tükeniyor, Gözlerimin feri bile söndü.
Yürikim jighildap, halimdin kettim; Közlirimning nuri öchti.
11 Eşim dostum kaçar oldu derdimden, Yakınlarım uzak duruyor benden.
Yar-buraderlirimmu méni urghan waba tüpeylidin, özlirini mendin tartti; Yéqinlirimmu mendin yiraq qachti.
12 Canıma susayanlar bana tuzak kuruyor, Zararımı isteyenler kuyumu kazıyor, Gün boyu hileler düşünüyorlar.
Jénimni almaqchi bolghanlar tuzaq quridu; Manga ziyanni qestligenler zehirini chachmaqta; Ular kün boyi hiyle-mikirlerni oylimaqta.
13 Ama ben bir sağır gibi duymuyorum, Bir dilsiz gibi ağzımı açmıyorum;
Lékin men gas ademdek anglimaymen, Gacha ademdek aghzimni achmaymen;
14 Duymaz, Ağzında yanıt bulunmaz bir adama döndüm.
Berheq, men angliyalmaydighan gaslardek bolup qaldim; Aghzimda qilidighan reddiye-tenbih yoq.
15 Umudum sende, ya RAB, Sen yanıtlayacaksın, ya Rab, Tanrım benim!
Chünki ümidimni Sen Perwerdigargha baghlidim; Reb Xudayim, Sen iltijayimgha ijabet qilisen.
16 Çünkü dua ediyorum: “Halime sevinmesinler, Ayağım kayınca böbürlenmesinler!”
Chünki men: — «Ular méning üstümge chiqip maxtanmighay; Bolmisa, putlirim téyilip ketkende, ular shadlinidu» — dédim men.
17 Düşmek üzereyim, Acım hep içimde.
Chünki men deldengship, tügishey dep qaldim, Azabim köz aldimdin ketmeydu.
18 Suçumu itiraf ediyorum, Günahım yüzünden kaygılanıyorum.
Chünki men öz yamanliqimni iqrar qilimen; Gunahim üstide qayghurimen.
19 Ama düşmanlarım güçlü ve dinç, Yok yere benden nefret edenler çok.
Lékin düshmenlirim jushqun hem küchlüktur; Qara chaplap, manga nepretlen’genlerning sani nurghundur.
20 İyiliğe karşı kötülük yapanlar bana karşı çıkar, İyiliğin peşinde olduğum için.
Wapagha japa qilidighanlar bolsa, men bilen qarshilishidu; Chünki men yaxshiliqni közlep, intilimen.
21 Beni terk etme, ya RAB! Ey Tanrım, benden uzak durma!
I Perwerdigar, mendin waz kechmigeysen! I Xudayim, mendin yiraqlashmighaysen!
22 Yardımıma koş, Ya Rab, kurtuluşum benim!
I Reb, méning nijatliqim, Manga chapsan yardem qilghaysen!