Mezmurlar 38
1 Anma sunusu için Davut'un mezmuru Ya RAB, öfkelenip azarlama beni, Gazapla yola getirme!
Psalm Davidov za spomin. Gospod, v srdu svojem ne dólži me, in v togoti svoji ne pokôri me.
2 Okların içime saplandı, Elin üzerime indi.
Ker pušice tvoje so zasajene v mé, in nadme si spustil roko svojo.
3 Öfken yüzünden sağlığım bozuldu, Günahım yüzünden rahatım kaçtı.
Nič celega ni na mesu mojem zavoljo srdú tvojega; mirú ni v mojih kostéh zavoljo greha mojega.
4 Çünkü suçlarım başımdan aştı, Taşınmaz bir yük gibi sırtımda ağırlaştı.
Ker krivice moje presezajo glavo mojo, kakor težko breme; pretežke so, da bi jih prenašati mogel.
5 Akılsızlığım yüzünden Yaralarım iğrenç, irinli.
Segnjile so in usmradile se bule moje, zavoljo nespameti moje.
6 Eğildim, iki büklüm oldum, Gün boyu yaslı dolaşıyorum.
Mučim se, krivim se presilno, ves dan pohajam v črni obleki.
7 Çünkü belim ateş içinde, Sağlığım bozuk.
Ker drob moj je poln prisada, tako da ni nič celega na mesu mojem.
8 Tükendim, ezildim alabildiğine, İnliyorum yüreğimin acısından.
Oslabljen sem in potrt presilno; tulim od stokanja svojega srca.
9 Ya Rab, bütün özlemlerimi bilirsin, İniltilerim senden gizli değil.
Gospod, pred teboj je vse hrepenenje moje; in zdihovanje ni ti skrito.
10 Yüreğim çarpıyor, gücüm tükeniyor, Gözlerimin feri bile söndü.
Srce moje utriplje, zapušča me moja krepost, in luč mojih očî, tudi one niso v moji oblasti.
11 Eşim dostum kaçar oldu derdimden, Yakınlarım uzak duruyor benden.
Prijátelji moji in bližnji moji stojé nadlogi moji nasproti, in sorodniki moji stojé od daleč.
12 Canıma susayanlar bana tuzak kuruyor, Zararımı isteyenler kuyumu kazıyor, Gün boyu hileler düşünüyorlar.
Stavijo pa zanke, kateri iščejo duše moje: in kateri iščejo hudega meni, govoré nadloge in izmišljajo ves dan zvijače.
13 Ama ben bir sağır gibi duymuyorum, Bir dilsiz gibi ağzımı açmıyorum;
Jaz pa jih ne slišim kakor gluh, in kakor nem ne odprem svojih ust.
14 Duymaz, Ağzında yanıt bulunmaz bir adama döndüm.
Ampak sem kakor ón, ki ne sliši, in kateremu ní dokazov v ustih.
15 Umudum sende, ya RAB, Sen yanıtlayacaksın, ya Rab, Tanrım benim!
Ker tebe čakam, Gospod; da me ti uslišiš, Gospod, Bog moj.
16 Çünkü dua ediyorum: “Halime sevinmesinler, Ayağım kayınca böbürlenmesinler!”
Ker pravim: Naj se ne radujejo nad menoj; ko omahuje noga moja, naj se ne povzdigujejo proti meni,
17 Düşmek üzereyim, Acım hep içimde.
Ako bodem jaz za omahnenje pripravljen, in bolečina moja bode vedno pred mano.
18 Suçumu itiraf ediyorum, Günahım yüzünden kaygılanıyorum.
Ker krivico svojo oznanjam, skrbi me moj greh.
19 Ama düşmanlarım güçlü ve dinç, Yok yere benden nefret edenler çok.
Neprijatelji pa moji krepčajo se živi, in množijo se, kateri me sovražijo iz krivih vzrokov.
20 İyiliğe karşı kötülük yapanlar bana karşı çıkar, İyiliğin peşinde olduğum için.
In vračajoč hudo za dobro nasprotujejo mi, zato ker hodim za dobrim.
21 Beni terk etme, ya RAB! Ey Tanrım, benden uzak durma!
Ne zapústi me, Gospod, Bog moj; ne bivaj daleč od mene.
22 Yardımıma koş, Ya Rab, kurtuluşum benim!
Hiti na pomoč mojo, Gospod, blaginja moja!
