Mezmurlar 38
1 Anma sunusu için Davut'un mezmuru Ya RAB, öfkelenip azarlama beni, Gazapla yola getirme!
A Senhor, não me reprehendas na tua ira, nem me castigues em teu furor.
2 Okların içime saplandı, Elin üzerime indi.
Porque as tuas frechas se cravaram em mim, e a tua mão sobre mim desceu.
3 Öfken yüzünden sağlığım bozuldu, Günahım yüzünden rahatım kaçtı.
Não ha coisa sã na minha carne, por causa da tua colera; nem ha paz em meus ossos, por causa do meu peccado.
4 Çünkü suçlarım başımdan aştı, Taşınmaz bir yük gibi sırtımda ağırlaştı.
Pois já as minhas iniquidades sobrepassam a minha cabeça: como carga pesada são de mais para as minhas forças.
5 Akılsızlığım yüzünden Yaralarım iğrenç, irinli.
As minhas chagas cheiram mal e estão corruptas, por causa da minha loucura.
6 Eğildim, iki büklüm oldum, Gün boyu yaslı dolaşıyorum.
Estou encurvado, estou muito abatido, ando lamentando todo o dia.
7 Çünkü belim ateş içinde, Sağlığım bozuk.
Porque as minhas ilhargas estão cheias de ardor, e não ha coisa sã na minha carne.
8 Tükendim, ezildim alabildiğine, İnliyorum yüreğimin acısından.
Estou fraco e mui quebrantado; tenho rugido pela inquietação do meu coração.
9 Ya Rab, bütün özlemlerimi bilirsin, İniltilerim senden gizli değil.
Senhor, diante de ti está todo o meu desejo, e o meu gemido não te é occulto.
10 Yüreğim çarpıyor, gücüm tükeniyor, Gözlerimin feri bile söndü.
O meu coração dá voltas, a minha força me falta; emquanto á luz dos meus olhos, ella me deixou.
11 Eşim dostum kaçar oldu derdimden, Yakınlarım uzak duruyor benden.
Os meus amigos e os meus propinquos estão ao longe da minha chaga; e os meus parentes se pôem em distancia.
12 Canıma susayanlar bana tuzak kuruyor, Zararımı isteyenler kuyumu kazıyor, Gün boyu hileler düşünüyorlar.
Tambem os que buscam a minha vida me armam laços, e os que procuram o meu mal fallam coisas que damnificam, e imaginam astucias todo o dia.
13 Ama ben bir sağır gibi duymuyorum, Bir dilsiz gibi ağzımı açmıyorum;
Mas eu, como surdo, não ouvia, e era como mudo que não abre a bocca.
14 Duymaz, Ağzında yanıt bulunmaz bir adama döndüm.
Assim eu sou como homem que não ouve, e em cuja bocca não ha reprovação.
15 Umudum sende, ya RAB, Sen yanıtlayacaksın, ya Rab, Tanrım benim!
Porque em ti, Senhor, espero; tu, Senhor meu Deus, me ouvirás.
16 Çünkü dua ediyorum: “Halime sevinmesinler, Ayağım kayınca böbürlenmesinler!”
Porque dizia eu: Ouve-me, para que se não alegrem de mim: quando escorrega o meu pé, elles se engrandecem contra mim.
17 Düşmek üzereyim, Acım hep içimde.
Porque estou prestes a coxear; a minha dôr está constantemente perante mim.
18 Suçumu itiraf ediyorum, Günahım yüzünden kaygılanıyorum.
Porque eu declararei a minha iniquidade; affligir-me-hei por causa do meu peccado.
19 Ama düşmanlarım güçlü ve dinç, Yok yere benden nefret edenler çok.
Mas os meus inimigos estão vivos e são fortes, e os que sem causa me odeiam se engrandecem.
20 İyiliğe karşı kötülük yapanlar bana karşı çıkar, İyiliğin peşinde olduğum için.
Os que dão mal pelo bem são meus adversarios, porquanto eu sigo o que é bom.
21 Beni terk etme, ya RAB! Ey Tanrım, benden uzak durma!
Não me desampares, Senhor, meu Deus, não te alongues de mim.
22 Yardımıma koş, Ya Rab, kurtuluşum benim!
Apressa-te em meu auxilio, Senhor, minha salvação.
