< Mezmurlar 38 >
1 Anma sunusu için Davut'un mezmuru Ya RAB, öfkelenip azarlama beni, Gazapla yola getirme!
Psalm Dawidowy ku przypominaniu. Panie! w popędliwości twojej nie nacieraj na mię, a w gniewie twoim nie karz mię.
2 Okların içime saplandı, Elin üzerime indi.
Albowiem strzały twoje utknęły we mnie, a ręka twoja dolega mię.
3 Öfken yüzünden sağlığım bozuldu, Günahım yüzünden rahatım kaçtı.
Niemasz nic całego w ciele mojem dla rozgniewania twego; niemasz odpoczynku kościom moim dla grzechu mojego.
4 Çünkü suçlarım başımdan aştı, Taşınmaz bir yük gibi sırtımda ağırlaştı.
Bo nieprawości moje przycisnęły głowę moję; jako brzemię ciężkie obciążyły mię.
5 Akılsızlığım yüzünden Yaralarım iğrenç, irinli.
Zjątrzyły się, i pogniły rany moje, dla głupstwa mojego.
6 Eğildim, iki büklüm oldum, Gün boyu yaslı dolaşıyorum.
Skurczyłem się, i skrzywiłem się bardzo, na każdy dzień w żałobie chodzę.
7 Çünkü belim ateş içinde, Sağlığım bozuk.
Albowiem wnętrzności moje pełne są brzydkości, a nie masz nic całego w ciele mojem.
8 Tükendim, ezildim alabildiğine, İnliyorum yüreğimin acısından.
Zemdlałem, i startym jest bardzo, ryczę dla trwogi serca mego.
9 Ya Rab, bütün özlemlerimi bilirsin, İniltilerim senden gizli değil.
Panie! przed tobą jest wszystka żądość moja, a wzdychanie moje przed tobą nie jest skryte.
10 Yüreğim çarpıyor, gücüm tükeniyor, Gözlerimin feri bile söndü.
Serce moje skacze; opuściła mię siła moja, a jasności oczów moich nie masz przy mnie.
11 Eşim dostum kaçar oldu derdimden, Yakınlarım uzak duruyor benden.
Którzy mię miłują, i przyjaciele moi, stronią od ran moich, a powinowaci moi z daleka stoją.
12 Canıma susayanlar bana tuzak kuruyor, Zararımı isteyenler kuyumu kazıyor, Gün boyu hileler düşünüyorlar.
I zastawili sidła ci, którzy szukają duszy mojej; a którzy mi szukają złego, mówili przewrotnie, i zdrady przez cały dzień zmyślali.
13 Ama ben bir sağır gibi duymuyorum, Bir dilsiz gibi ağzımı açmıyorum;
Alem ja niby głuchy nie słyszał, a jako niemy, który ust swoich nie otwiera.
14 Duymaz, Ağzında yanıt bulunmaz bir adama döndüm.
I stałem się jako człowiek, który nic nie słyszy, i niema odporu w ustach swoich.
15 Umudum sende, ya RAB, Sen yanıtlayacaksın, ya Rab, Tanrım benim!
Albowiem na cię, Panie! oczekuję; ty za mię odpowiesz, Panie, Boże mój!
16 Çünkü dua ediyorum: “Halime sevinmesinler, Ayağım kayınca böbürlenmesinler!”
Bom rzekł: Niechaj się nie cieszą ze mnie; gdyby szwankowała noga moja, niechaj się hardzie nie podnoszą przeciwko mnie.
17 Düşmek üzereyim, Acım hep içimde.
Bom ja upadku bliski, a boleść moja zawżdy jest przedemną.
18 Suçumu itiraf ediyorum, Günahım yüzünden kaygılanıyorum.
Owszem, nieprawość moję wyznaję, a frasuję się dla grzechu mojego.
19 Ama düşmanlarım güçlü ve dinç, Yok yere benden nefret edenler çok.
Ale nieprzyjaciele moi weselą się, zmacniają się, i rozmnażają się ci, którzy mię nienawidzą bez przyczyny:
20 İyiliğe karşı kötülük yapanlar bana karşı çıkar, İyiliğin peşinde olduğum için.
A oddawając mi złem za dobre sprzeciwiają mi się, przeto, że naśladuję tego, co jest dobrego.
21 Beni terk etme, ya RAB! Ey Tanrım, benden uzak durma!
Nie opuszczajże mię, Panie, Boże mój! nie oddalajże się odemnie.
22 Yardımıma koş, Ya Rab, kurtuluşum benim!
Pośpiesz na ratunek mój, Panie zbawienia mego!