< Mezmurlar 38 >
1 Anma sunusu için Davut'un mezmuru Ya RAB, öfkelenip azarlama beni, Gazapla yola getirme!
Psaume de David. Pour faire souvenir. Yahweh, ne me punis pas dans ta colère, et ne me châtie pas dans ta fureur.
2 Okların içime saplandı, Elin üzerime indi.
Car tes flèches m’ont atteint, et ta main s’est appesantie sur moi.
3 Öfken yüzünden sağlığım bozuldu, Günahım yüzünden rahatım kaçtı.
Il n’y a rien de sain dans ma chair à cause de ta colère, il n’y a rien de sauf dans mes os à cause de mon péché.
4 Çünkü suçlarım başımdan aştı, Taşınmaz bir yük gibi sırtımda ağırlaştı.
Car mes iniquités s’élèvent au-dessus de ma tête; comme un lourd fardeau, elles m’accablent de leur poids.
5 Akılsızlığım yüzünden Yaralarım iğrenç, irinli.
Mes meurtrissures sont infectes et purulentes, par l’effet de ma folie.
6 Eğildim, iki büklüm oldum, Gün boyu yaslı dolaşıyorum.
Je suis courbé, abattu à l’excès; tout le jour je marche dans le deuil.
7 Çünkü belim ateş içinde, Sağlığım bozuk.
Un mal brûlant dévore mes reins, et il n’y a rien de sain dans ma chair.
8 Tükendim, ezildim alabildiğine, İnliyorum yüreğimin acısından.
Je suis sans force, brisé outre mesure; le trouble de mon cœur m’arrache des gémissements.
9 Ya Rab, bütün özlemlerimi bilirsin, İniltilerim senden gizli değil.
Seigneur, tous mes désirs sont devant toi, et mes soupirs ne te sont pas cachés.
10 Yüreğim çarpıyor, gücüm tükeniyor, Gözlerimin feri bile söndü.
Mon cœur palpite, ma force m’abandonne, et la lumière même de mes yeux n’est plus avec moi.
11 Eşim dostum kaçar oldu derdimden, Yakınlarım uzak duruyor benden.
Mes amis et mes compagnons s’éloignent de ma plaie; et mes proches se tiennent à l’écart.
12 Canıma susayanlar bana tuzak kuruyor, Zararımı isteyenler kuyumu kazıyor, Gün boyu hileler düşünüyorlar.
Ceux qui en veulent à ma vie tendent leurs pièges; ceux qui cherchent mon malheur profèrent des menaces, et tout le jour ils méditent des embûches.
13 Ama ben bir sağır gibi duymuyorum, Bir dilsiz gibi ağzımı açmıyorum;
Et moi, je suis comme un sourd, je n’entends pas; je suis comme un muet, qui n’ouvre pas la bouche.
14 Duymaz, Ağzında yanıt bulunmaz bir adama döndüm.
Je suis comme un homme qui n’entend pas, et dans la bouche duquel il n’y a pas de réplique.
15 Umudum sende, ya RAB, Sen yanıtlayacaksın, ya Rab, Tanrım benim!
C’est en toi, Yahweh, que j’espère; toi, tu répondras, Seigneur, mon Dieu!
16 Çünkü dua ediyorum: “Halime sevinmesinler, Ayağım kayınca böbürlenmesinler!”
Car je dis: « Qu’ils ne se réjouissent pas à mon sujet, qu’ils ne s’élèvent pas contre moi, si mon pied chancelle. »
17 Düşmek üzereyim, Acım hep içimde.
Car je suis près de tomber, Et ma douleur est toujours devant moi.
18 Suçumu itiraf ediyorum, Günahım yüzünden kaygılanıyorum.
Car je confesse mon iniquité, Je suis dans la crainte à cause de mon péché.
19 Ama düşmanlarım güçlü ve dinç, Yok yere benden nefret edenler çok.
Et mes ennemis sont pleins de vie, ils sont puissants; Ceux qui me haïssent sans cause se sont multipliés.
20 İyiliğe karşı kötülük yapanlar bana karşı çıkar, İyiliğin peşinde olduğum için.
Ils me rendent le mal pour le bien; ils me sont hostiles, parce que je cherche la justice.
21 Beni terk etme, ya RAB! Ey Tanrım, benden uzak durma!
Ne m’abandonne pas, Yahweh! Mon Dieu, ne t’éloigne pas de moi!
22 Yardımıma koş, Ya Rab, kurtuluşum benim!
Hâte-toi de me secourir, Seigneur, toi qui es mon salut!