Mezmurlar 38
1 Anma sunusu için Davut'un mezmuru Ya RAB, öfkelenip azarlama beni, Gazapla yola getirme!
A Psalm of David. A lament. Reprove me not, Lord, in your anger, and chasten me not in your wrath;
2 Okların içime saplandı, Elin üzerime indi.
for your arrows have sunk into me, and your hand lies heavy upon me.
3 Öfken yüzünden sağlığım bozuldu, Günahım yüzünden rahatım kaçtı.
In my flesh is no soundness because of your anger, no health in my bones, because of my sin.
4 Çünkü suçlarım başımdan aştı, Taşınmaz bir yük gibi sırtımda ağırlaştı.
For that my guilt is gone over my head: it weighs like a burden too heavy for me.
5 Akılsızlığım yüzünden Yaralarım iğrenç, irinli.
My wounds stink and fester, for my foolishness I am tormented.
6 Eğildim, iki büklüm oldum, Gün boyu yaslı dolaşıyorum.
Bent and bowed am I utterly, all the day going in mourning.
7 Çünkü belim ateş içinde, Sağlığım bozuk.
My loins are filled with burning, and in my flesh is no soundness.
8 Tükendim, ezildim alabildiğine, İnliyorum yüreğimin acısından.
I am utterly crushed and numb; I cry louder than lion roars.
9 Ya Rab, bütün özlemlerimi bilirsin, İniltilerim senden gizli değil.
Lord, you know all that I long for, my groans are not hidden from you.
10 Yüreğim çarpıyor, gücüm tükeniyor, Gözlerimin feri bile söndü.
My heart is throbbing, my strength has failed me. The light of my eyes – even it is gone from me.
11 Eşim dostum kaçar oldu derdimden, Yakınlarım uzak duruyor benden.
My dear ones and friends keep aloof, and my neighbours stand afar off.
12 Canıma susayanlar bana tuzak kuruyor, Zararımı isteyenler kuyumu kazıyor, Gün boyu hileler düşünüyorlar.
They who aim at my life lay their snares, they who seek my hurt speak of ruin, nursing treachery all the day long.
13 Ama ben bir sağır gibi duymuyorum, Bir dilsiz gibi ağzımı açmıyorum;
But I turn a deaf ear and hear not; like the dumb I open not my mouth.
14 Duymaz, Ağzında yanıt bulunmaz bir adama döndüm.
I am like one without hearing, with no arguments in my mouth.
15 Umudum sende, ya RAB, Sen yanıtlayacaksın, ya Rab, Tanrım benim!
For my hope, O Lord, is in you. You will answer, O Lord my God,
16 Çünkü dua ediyorum: “Halime sevinmesinler, Ayağım kayınca böbürlenmesinler!”
when I utter the hope that those who made scorn of my tottering feet may not rejoice over me.
17 Düşmek üzereyim, Acım hep içimde.
For I am ready to fall, my pain forsakes me never.
18 Suçumu itiraf ediyorum, Günahım yüzünden kaygılanıyorum.
I acknowledge my guilt, I am anxious because of my sin:
19 Ama düşmanlarım güçlü ve dinç, Yok yere benden nefret edenler çok.
My wanton assailants are strong, those who wrongfully hate me are many,
20 İyiliğe karşı kötülük yapanlar bana karşı çıkar, İyiliğin peşinde olduğum için.
who render me evil for good, and oppose me, because I make good my goal.
21 Beni terk etme, ya RAB! Ey Tanrım, benden uzak durma!
Do not forsake me, O Lord; my God, be not far from me.
22 Yardımıma koş, Ya Rab, kurtuluşum benim!
Hasten to help me, O Lord my saviour.
