Mezmurlar 38
1 Anma sunusu için Davut'un mezmuru Ya RAB, öfkelenip azarlama beni, Gazapla yola getirme!
A psalm for David, for a remembrance of the sabbath. Rebuke me not, O Lord, in thy indignation; nor chastise me in thy wrath.
2 Okların içime saplandı, Elin üzerime indi.
For thy arrows are fastened in me: and thy hand hath been strong upon me.
3 Öfken yüzünden sağlığım bozuldu, Günahım yüzünden rahatım kaçtı.
There is no health in my flesh, because of thy wrath: there is no peace for my bones, because of my sins.
4 Çünkü suçlarım başımdan aştı, Taşınmaz bir yük gibi sırtımda ağırlaştı.
For my iniquities are gone over my head: and as a heavy burden are become heavy upon me.
5 Akılsızlığım yüzünden Yaralarım iğrenç, irinli.
My sores are putrified and corrupted, because of my foolishness.
6 Eğildim, iki büklüm oldum, Gün boyu yaslı dolaşıyorum.
I am become miserable, and am bowed down even to the end: I walked sorrowful all the day long.
7 Çünkü belim ateş içinde, Sağlığım bozuk.
For my loins are filled with illusions; and there is no health in my flesh.
8 Tükendim, ezildim alabildiğine, İnliyorum yüreğimin acısından.
I am afflicted and humbled exceedingly: I roared with the groaning of my heart.
9 Ya Rab, bütün özlemlerimi bilirsin, İniltilerim senden gizli değil.
Lord, all my desire is before thee, and my groaning is not hidden from thee.
10 Yüreğim çarpıyor, gücüm tükeniyor, Gözlerimin feri bile söndü.
My heart is troubled, my strength hath left me, and the light of my eyes itself is not with me.
11 Eşim dostum kaçar oldu derdimden, Yakınlarım uzak duruyor benden.
My friends and my neighbours have drawn near, and stood against me. And they that were near me stood afar off:
12 Canıma susayanlar bana tuzak kuruyor, Zararımı isteyenler kuyumu kazıyor, Gün boyu hileler düşünüyorlar.
And they that sought my soul used violence. And they that sought evils to me spoke vain things, and studied deceits all the day long.
13 Ama ben bir sağır gibi duymuyorum, Bir dilsiz gibi ağzımı açmıyorum;
But I, as a deaf man, heard not: and as a dumb man not opening his mouth.
14 Duymaz, Ağzında yanıt bulunmaz bir adama döndüm.
And I became as a man that heareth not: and that hath no reproofs in his mouth.
15 Umudum sende, ya RAB, Sen yanıtlayacaksın, ya Rab, Tanrım benim!
For in thee, O Lord, have I hoped: thou wilt hear me, O Lord my God.
16 Çünkü dua ediyorum: “Halime sevinmesinler, Ayağım kayınca böbürlenmesinler!”
For I said: Lest at any time my enemies rejoice over me: and whilst my feet are moved, they speak great things against me.
17 Düşmek üzereyim, Acım hep içimde.
For I am ready for scourges: and my sorrow is continually before me.
18 Suçumu itiraf ediyorum, Günahım yüzünden kaygılanıyorum.
For I will declare my inequity: and I will think for my sin.
19 Ama düşmanlarım güçlü ve dinç, Yok yere benden nefret edenler çok.
But my enemies live, and are stronger that I: and they hate me wrongfully are multiplied.
20 İyiliğe karşı kötülük yapanlar bana karşı çıkar, İyiliğin peşinde olduğum için.
They that render evil for good, have detracted me, because I followed goodness.
21 Beni terk etme, ya RAB! Ey Tanrım, benden uzak durma!
Forsake me not, O Lord my God: do not thou depart from me.
22 Yardımıma koş, Ya Rab, kurtuluşum benim!
Attend unto my help, O Lord, the God of my salvation.
