Mezmurlar 38
1 Anma sunusu için Davut'un mezmuru Ya RAB, öfkelenip azarlama beni, Gazapla yola getirme!
Van David; bij het herinneringsoffer. Jahweh, tuchtig mij niet in uw toorn, Kastijd mij niet in uw gramschap:
2 Okların içime saplandı, Elin üzerime indi.
Want uw pijlen hebben mij getroffen, Uw hand drukt zwaar op mij neer.
3 Öfken yüzünden sağlığım bozuldu, Günahım yüzünden rahatım kaçtı.
Er is geen gezonde plek aan mijn vlees om uw toorn, Niets gaafs aan mijn gebeente om mijn zonden;
4 Çünkü suçlarım başımdan aştı, Taşınmaz bir yük gibi sırtımda ağırlaştı.
Want mijn misdaden stapelen zich op mijn hoofd, En drukken mij neer als een loodzware last.
5 Akılsızlığım yüzünden Yaralarım iğrenç, irinli.
Mijn wonden stinken en dragen Om mijn verdwazing;
6 Eğildim, iki büklüm oldum, Gün boyu yaslı dolaşıyorum.
Ik ga gebukt en geknakt, Loop heel de dag maar treurend rond.
7 Çünkü belim ateş içinde, Sağlığım bozuk.
Mijn lenden zijn aan alle kanten ontstoken, Geen gezonde plek aan mijn vlees;
8 Tükendim, ezildim alabildiğine, İnliyorum yüreğimin acısından.
Ik ben uitgeput en gebroken, En snik het uit door het gekerm van mijn hart.
9 Ya Rab, bütün özlemlerimi bilirsin, İniltilerim senden gizli değil.
Heer, al mijn jammeren is U bekend, Mijn zuchten voor U niet verborgen;
10 Yüreğim çarpıyor, gücüm tükeniyor, Gözlerimin feri bile söndü.
Wild bonst mijn hart, de kracht ontzinkt mij, Zelfs het licht van mijn ogen is heen.
11 Eşim dostum kaçar oldu derdimden, Yakınlarım uzak duruyor benden.
Mijn vrienden en makkers keren zich af om mijn plagen, En mijn verwanten staan op een afstand te spotten;
12 Canıma susayanlar bana tuzak kuruyor, Zararımı isteyenler kuyumu kazıyor, Gün boyu hileler düşünüyorlar.
Die mijn leven belagen en mijn ongeluk zoeken, Bespreken mijn val, en belasteren mij de hele dag.
13 Ama ben bir sağır gibi duymuyorum, Bir dilsiz gibi ağzımı açmıyorum;
Maar ik ben als een dove, die het niet hoort, Als een stomme, die zijn mond niet opent,
14 Duymaz, Ağzında yanıt bulunmaz bir adama döndüm.
Als een man, die niet luistert, En wiens mond geen antwoord meer weet.
15 Umudum sende, ya RAB, Sen yanıtlayacaksın, ya Rab, Tanrım benim!
Neen, Jahweh, ik verlaat mij op U: Antwoord Gij, mijn Heer en mijn God;
16 Çünkü dua ediyorum: “Halime sevinmesinler, Ayağım kayınca böbürlenmesinler!”
Want ik vrees, dat men zich vrolijk over mij maakt, Een grote mond tegen mij zet, nu mijn voeten wankelen.
17 Düşmek üzereyim, Acım hep içimde.
Ja, ieder ogenblik dreig ik te vallen, Mijn ellende staat mij steeds voor de geest;
18 Suçumu itiraf ediyorum, Günahım yüzünden kaygılanıyorum.
Want ik moet wel mijn misdaad bekennen, En bekommerd zijn over mijn schuld.
19 Ama düşmanlarım güçlü ve dinç, Yok yere benden nefret edenler çok.
En machtig zijn ook, die zonder reden mijn vijanden zijn, Talrijk, die mij onverdiend haten,
20 İyiliğe karşı kötülük yapanlar bana karşı çıkar, İyiliğin peşinde olduğum için.
Die goed vergelden met kwaad, Mij ondanks mijn beste bedoeling bestrijden.
21 Beni terk etme, ya RAB! Ey Tanrım, benden uzak durma!
Jahweh, verlaat mij dus niet; Mijn God, blijf niet verre van mij!
22 Yardımıma koş, Ya Rab, kurtuluşum benim!
Kom mij spoedig te hulp, Mijn Heer en mijn Heil!
