< Mezmurlar 34 >
1 Davut'un mezmuru Avimelek'in önünde kendini deli gösterip kovulduğu, gittiği zaman Her zaman RAB'be övgüler sunacağım, Övgüsü dilimden düşmeyecek.
Pesem Davidova, ko je bil izpremenil lice svoje pred Abimelekom, in je bil odšel, ker ga je on podil. Blagoslavljal bodem Gospoda vsak čas; vedno bode hvala njegova v ustih mojih.
2 RAB'le övünürüm, Mazlumlar işitip sevinsin!
V Gospodu se bode ponašala duša moja; čuli bodejo krotki ter se veselili;
3 Benimle birlikte RAB'bin büyüklüğünü duyurun, Adını birlikte yüceltelim.
Poveličujte Gospoda z menoj, in vkup povišujmo ime njegovo.
4 RAB'be yöneldim, yanıt verdi bana, Bütün korkularımdan kurtardı beni.
Iskal sem Gospoda in uslišal me je, in iz vseh strahov mojih me je rešil.
5 O'na bakanların yüzü ışıl ışıl parlar, Yüzleri utançtan kızarmaz.
Kateri gledajo vanj in pritekajo, obličja njih naj se ne osramoté, govoré naj:
6 Bu mazlum yakardı, RAB duydu, Bütün sıkıntılarından kurtardı onu.
Ta ubogi je klical, in Gospod je uslišal; in rešil ga je iz vseh stisek njegovih.
7 RAB'bin meleği O'ndan korkanların çevresine ordugah kurar, Kurtarır onları.
Šatorišče stavijo angeli Gospodovi okrog njih, kateri se ga bojé, in otme jih.
8 Tadın da görün, RAB ne iyidir, Ne mutlu O'na sığınan adama!
Pokusite in vidite, da je dober Gospod; blagor možu, kateri pribega k njemu.
9 RAB'den korkun, ey O'nun kutsalları, Çünkü O'ndan korkanın eksiği olmaz.
Bojte se Gospoda, svetniki njegovi, ker stradanja ni njim, ki se ga bojé.
10 Genç aslanlar bile aç ve muhtaç olur; Ama RAB'be yönelenlerden hiçbir iyilik esirgenmez.
Mladi levi beračijo in stradajo; kateri pa iščejo Gospoda, ne pogrešajo nobenega blaga.
11 Gelin, ey çocuklar, dinleyin beni: Size RAB korkusunu öğreteyim.
Dejte, sinovi, poslušajte me: strah Gospodov vas bodem učil.
12 Kim yaşamdan zevk almak, İyi günler görmek istiyorsa,
Kdo je ón mož, kateri se veseli življenja, ljubi dní, rad uživa dobro?
13 Dilini kötülükten, Dudaklarını yalandan uzak tutsun.
Varuj jezik svoj hudega, in ustne tvoje naj ne govoré zvijače.
14 Kötülükten sakının, iyilik yapın; Esenliği amaçlayın, ardınca gidin.
Umikaj se hudemu in delaj dobro; išči mirú in hodi za njim.
15 RAB'bin gözleri doğru kişilerin üzerindedir, Kulakları onların yakarışına açıktır.
Oči Gospodove pazijo na pravične, in ušesa njegova na njih vpitje.
16 RAB kötülük yapanlara karşıdır, Onların anısını yeryüzünden siler.
Srdito pa je njim, ki delajo hudo, obličje Gospodovo, da iztrebi sè zemlje njihov spomin.
17 Doğrular yakarır, RAB duyar; Bütün sıkıntılarından kurtarır onları.
Ko kličejo, sliši jih Gospod, in jih iz vseh njih stisek otima.
18 RAB gönlü kırıklara yakındır, Ruhu ezikleri kurtarır.
Blizu je Gospod pobitim v srci; in potrte v duhu rešuje.
19 Doğrunun dertleri çoktur, Ama RAB hepsinden kurtarır onu.
Mnoge so pravičnega nadloge, ali iz njih vseh ga reši Gospod:
20 Bütün kemiklerini korur, Hiçbiri kırılmaz.
Vse kosti njegovo ohrani, ena izmed njih se ne zlomi.
21 Kötü insanın sonu kötülükle biter, Cezasını bulur doğrulardan nefret edenler.
Krivične pa zadeva sè smrtjo nadloga, in kateri sovražijo pravičnega, pogubé se.
22 RAB kullarını kurtarır, O'na sığınanların hiçbiri ceza görmez.
Gospod otima dušo hlapcev svojih, in ne pogubi se nobeden, ki pribega k njemu.