< Mezmurlar 34 >
1 Davut'un mezmuru Avimelek'in önünde kendini deli gösterip kovulduğu, gittiği zaman Her zaman RAB'be övgüler sunacağım, Övgüsü dilimden düşmeyecek.
De David, quand il dissimula sa raison devant Abimélec, qui le chassa, et il s’en alla. Je bénirai l’Éternel en tout temps; sa louange sera continuellement dans ma bouche.
2 RAB'le övünürüm, Mazlumlar işitip sevinsin!
Mon âme se glorifiera en l’Éternel; les débonnaires l’entendront, et se réjouiront.
3 Benimle birlikte RAB'bin büyüklüğünü duyurun, Adını birlikte yüceltelim.
Magnifiez l’Éternel avec moi, et exaltons ensemble son nom.
4 RAB'be yöneldim, yanıt verdi bana, Bütün korkularımdan kurtardı beni.
J’ai cherché l’Éternel; et il m’a répondu, et m’a délivré de toutes mes frayeurs.
5 O'na bakanların yüzü ışıl ışıl parlar, Yüzleri utançtan kızarmaz.
Ils ont regardé vers lui, et ils ont été illuminés, et leurs faces n’ont pas été confuses.
6 Bu mazlum yakardı, RAB duydu, Bütün sıkıntılarından kurtardı onu.
Cet affligé a crié; et l’Éternel l’a entendu, et l’a sauvé de toutes ses détresses.
7 RAB'bin meleği O'ndan korkanların çevresine ordugah kurar, Kurtarır onları.
L’ange de l’Éternel campe autour de ceux qui le craignent, et les délivre.
8 Tadın da görün, RAB ne iyidir, Ne mutlu O'na sığınan adama!
Goûtez et voyez que l’Éternel est bon! Bienheureux l’homme qui se confie en lui!
9 RAB'den korkun, ey O'nun kutsalları, Çünkü O'ndan korkanın eksiği olmaz.
Craignez l’Éternel, vous ses saints; car rien ne manque à ceux qui le craignent.
10 Genç aslanlar bile aç ve muhtaç olur; Ama RAB'be yönelenlerden hiçbir iyilik esirgenmez.
Les lionceaux souffrent disette, et ont faim; mais ceux qui cherchent l’Éternel ne manquent d’aucun bien.
11 Gelin, ey çocuklar, dinleyin beni: Size RAB korkusunu öğreteyim.
Venez, fils, écoutez-moi: je vous enseignerai la crainte de l’Éternel.
12 Kim yaşamdan zevk almak, İyi günler görmek istiyorsa,
Qui est l’homme qui prenne plaisir à la vie [et] qui aime les jours pour voir du bien?
13 Dilini kötülükten, Dudaklarını yalandan uzak tutsun.
Garde ta langue du mal, et tes lèvres de proférer la tromperie;
14 Kötülükten sakının, iyilik yapın; Esenliği amaçlayın, ardınca gidin.
Retire-toi du mal, et fais le bien; cherche la paix, et poursuis-la.
15 RAB'bin gözleri doğru kişilerin üzerindedir, Kulakları onların yakarışına açıktır.
Les yeux de l’Éternel [regardent] vers les justes, et ses oreilles sont [ouvertes] à leur cri.
16 RAB kötülük yapanlara karşıdır, Onların anısını yeryüzünden siler.
La face de l’Éternel est contre ceux qui font le mal, pour retrancher de la terre leur mémoire.
17 Doğrular yakarır, RAB duyar; Bütün sıkıntılarından kurtarır onları.
[Les justes] crient, et l’Éternel entend, et il les délivre de toutes leurs détresses.
18 RAB gönlü kırıklara yakındır, Ruhu ezikleri kurtarır.
L’Éternel est près de ceux qui ont le cœur brisé, et il sauve ceux qui ont l’esprit abattu.
19 Doğrunun dertleri çoktur, Ama RAB hepsinden kurtarır onu.
Les maux du juste sont en grand nombre; mais l’Éternel le délivre de tous:
20 Bütün kemiklerini korur, Hiçbiri kırılmaz.
Il garde tous ses os, pas un d’eux n’est cassé.
21 Kötü insanın sonu kötülükle biter, Cezasını bulur doğrulardan nefret edenler.
Le mal fera mourir le méchant; et ceux qui haïssent le juste en porteront la peine.
22 RAB kullarını kurtarır, O'na sığınanların hiçbiri ceza görmez.
L’Éternel rachète l’âme de ses serviteurs; et aucun de ceux qui se confient en lui ne sera tenu pour coupable.