< Mezmurlar 34 >

1 Davut'un mezmuru Avimelek'in önünde kendini deli gösterip kovulduğu, gittiği zaman Her zaman RAB'be övgüler sunacağım, Övgüsü dilimden düşmeyecek.
[A Psalm] of David, when he changed his behavior before Abimelech; who drove him away, and he departed. I will bless the LORD at all times: his praise [shall] continually [be] in my mouth.
2 RAB'le övünürüm, Mazlumlar işitip sevinsin!
My soul shall make her boast in the LORD: the humble shall hear [of it] and be glad.
3 Benimle birlikte RAB'bin büyüklüğünü duyurun, Adını birlikte yüceltelim.
O magnify the LORD with me, and let us exalt his name together.
4 RAB'be yöneldim, yanıt verdi bana, Bütün korkularımdan kurtardı beni.
I sought the LORD, and he heard me, and delivered me from all my fears.
5 O'na bakanların yüzü ışıl ışıl parlar, Yüzleri utançtan kızarmaz.
They looked to him, and were lightened: and their faces were not ashamed.
6 Bu mazlum yakardı, RAB duydu, Bütün sıkıntılarından kurtardı onu.
This poor man cried, and the LORD heard [him], and saved him out of all his troubles.
7 RAB'bin meleği O'ndan korkanların çevresine ordugah kurar, Kurtarır onları.
The angel of the LORD encampeth around them that fear him, and delivereth them.
8 Tadın da görün, RAB ne iyidir, Ne mutlu O'na sığınan adama!
O taste and see that the LORD [is] good: blessed [is] the man [that] trusteth in him.
9 RAB'den korkun, ey O'nun kutsalları, Çünkü O'ndan korkanın eksiği olmaz.
O fear the LORD, ye his saints: for [there is] no want to them that fear him.
10 Genç aslanlar bile aç ve muhtaç olur; Ama RAB'be yönelenlerden hiçbir iyilik esirgenmez.
The young lions do lack, and suffer hunger: but they that seek the LORD shall not want any good [thing].
11 Gelin, ey çocuklar, dinleyin beni: Size RAB korkusunu öğreteyim.
Come, ye children, hearken to me; I will teach you the fear of the LORD.
12 Kim yaşamdan zevk almak, İyi günler görmek istiyorsa,
What man [is he that] desireth life, [and] loveth [many] days, that he may see good?
13 Dilini kötülükten, Dudaklarını yalandan uzak tutsun.
Keep thy tongue from evil, and thy lips from speaking guile.
14 Kötülükten sakının, iyilik yapın; Esenliği amaçlayın, ardınca gidin.
Depart from evil, and do good; seek peace, and pursue it.
15 RAB'bin gözleri doğru kişilerin üzerindedir, Kulakları onların yakarışına açıktır.
The eyes of the LORD [are] upon the righteous, and his ears [are open] to their cry.
16 RAB kötülük yapanlara karşıdır, Onların anısını yeryüzünden siler.
The face of the LORD [is] against them that do evil, to cut off the remembrance of them from the earth.
17 Doğrular yakarır, RAB duyar; Bütün sıkıntılarından kurtarır onları.
[The righteous] cry, and the LORD heareth, and delivereth them out of all their troubles.
18 RAB gönlü kırıklara yakındır, Ruhu ezikleri kurtarır.
The LORD [is] nigh to them that are of a broken heart; and saveth such as are of a contrite spirit.
19 Doğrunun dertleri çoktur, Ama RAB hepsinden kurtarır onu.
Many [are] the afflictions of the righteous: but the LORD delivereth him out of them all.
20 Bütün kemiklerini korur, Hiçbiri kırılmaz.
He keepeth all his bones: not one of them is broken.
21 Kötü insanın sonu kötülükle biter, Cezasını bulur doğrulardan nefret edenler.
Evil shall slay the wicked: and they that hate the righteous shall be desolate.
22 RAB kullarını kurtarır, O'na sığınanların hiçbiri ceza görmez.
The LORD redeemeth the soul of his servants: and none of them that trust in him shall be desolate.

< Mezmurlar 34 >