Mezmurlar 33
1 Ey doğru insanlar, RAB'be sevinçle haykırın! Dürüstlere O'nu övmek yaraşır.
Jubler i Herren, I retfærdige, for de oprigtige sømmer sig Lovsang;
2 Lir çalarak RAB'be şükredin, On telli çenk eşliğinde O'nu ilahilerle övün.
lov HERREN med Citer, tak ham til tistrenget Harpe;
3 O'na yeni bir ezgi söyleyin, Sevinç çığlıklarıyla sazınızı konuşturun.
en ny Sang synge I ham, leg lifligt på Strenge til Jubelråb!
4 Çünkü RAB'bin sözü doğrudur, Her işi sadakatle yapar.
Thi sandt er HERRENs Ord, og al hans Gerning er trofast;
5 Doğruluğu, adaleti sever, RAB'bin sevgisi yeryüzünü doldurur.
han elsker Retfærd og Ret, af HERRENs Miskundhed er Jorden fuld.
6 Gökler RAB'bin sözüyle, Gök cisimleri ağzından çıkan solukla yaratıldı.
Ved HERRENs Ord blev Himlen skabt og al dens Hær ved hans Munds Ånde.
7 Deniz sularını bir araya toplar, Engin suları ambarlara depolar.
Som i Vandsæk samled han Havets Vand, lagde Dybets Vande i Forrådskamre.
8 Bütün yeryüzü RAB'den korksun, Dünyada yaşayan herkes O'na saygı duysun.
Al Jorden skal frygte for HERREN, Alverdens Beboere skælve for ham;
9 Çünkü O söyleyince, her şey var oldu; O buyurunca, her şey belirdi.
thi han talede, så skete det, han bød, så stod det der.
10 RAB ulusların planlarını bozar, Halkların tasarılarını boşa çıkarır.
HERREN kuldkasted Folkenes Råd, gjorde Folkeslags Tanker til intet;
11 Ama RAB'bin planları sonsuza dek sürer, Yüreğindeki tasarılar kuşaklar boyunca değişmez.
HERRENs Råd står fast for evigt, hans Hjertes Tanker fra Slægt til Slægt.
12 Ne mutlu Tanrısı RAB olan ulusa, Kendisi için seçtiği halka!
Saligt det Folk, der har HERREN til Gud, det Folkefærd, han valgte til Arvelod!
13 RAB göklerden bakar, Bütün insanları görür.
HERREN skuer fra Himlen, ser på alle Menneskens Børn;
14 Oturduğu yerden, Yeryüzünde yaşayan herkesi gözler.
fra sit Højsæde holder han Øje med alle, som bor på Jorden;
15 Herkesin yüreğini yaratan, Yaptıkları her şeyi tartan O'dur.
han, som danned deres Hjerter til Hobe, gennemskuer alt deres Værk.
16 Ne büyük ordularıyla zafer kazanan kral var, Ne de büyük gücüyle kurtulan yiğit.
Ej frelses en Konge ved sin store Stridsmagt, ej fries en Helt ved sin store Kraft;
17 Zafer için at boş bir umuttur, Büyük gücüne karşın kimseyi kurtaramaz.
til Frelse slår Stridshesten ikke til, trods sin store Styrke redder den ikke.
18 Ama RAB'bin gözü kendisinden korkanların, Sevgisine umut bağlayanların üzerindedir;
Men HERRENs Øje ser til gudfrygtige, til dem, der håber på Nåden,
19 Böylece onları ölümden kurtarır, Kıtlıkta yaşamalarını sağlar.
for at fri deres Sjæl fra Døden og holde dem i Live i Hungerens Tid.
20 Umudumuz RAB'dedir, Yardımcımız, kalkanımız O'dur.
På HERREN bier vor Sjæl, han er vor Hjælp og vort Skjold;
21 O'nda sevinç bulur yüreğimiz, Çünkü O'nun kutsal adına güveniriz.
thi vort Hjerte glæder sig i ham, vi stoler på hans hellige Navn.
22 Madem umudumuz sende, Sevgin üzerimizde olsun, ya RAB!
Din Miskundhed være over os, HERRE, såsom vi håber på dig.
