Mezmurlar 33
1 Ey doğru insanlar, RAB'be sevinçle haykırın! Dürüstlere O'nu övmek yaraşır.
Synger med Fryd, I retfærdige, i Herren! Lovsang sømmer sig for de oprigtige.
2 Lir çalarak RAB'be şükredin, On telli çenk eşliğinde O'nu ilahilerle övün.
Takker Herren med Harpe; og leger for ham paa Psaltre med ti Strenge.
3 O'na yeni bir ezgi söyleyin, Sevinç çığlıklarıyla sazınızı konuşturun.
Synger ham en ny Sang, leger lifligt paa Strengeleg med Frydeklang.
4 Çünkü RAB'bin sözü doğrudur, Her işi sadakatle yapar.
Thi Herrens Ord er ret, og al hans Gerning er trofast.
5 Doğruluğu, adaleti sever, RAB'bin sevgisi yeryüzünü doldurur.
Han elsker Retfærdighed og Dom; Jorden er fuld af Herrens Miskundhed.
6 Gökler RAB'bin sözüyle, Gök cisimleri ağzından çıkan solukla yaratıldı.
Himlene ere gjorte ved Herrens Ord og al deres Hær ved hans Munds Aande.
7 Deniz sularını bir araya toplar, Engin suları ambarlara depolar.
Han holder Vandet sammen i Havet som en Dynge; han lægger de dybe Vande i Forraadskamre.
8 Bütün yeryüzü RAB'den korksun, Dünyada yaşayan herkes O'na saygı duysun.
Al Jorden frygte Herren! alle Verdens Indbyggere bæve for ham!
9 Çünkü O söyleyince, her şey var oldu; O buyurunca, her şey belirdi.
Thi han talte, og det skete; han bød, saa stod det der.
10 RAB ulusların planlarını bozar, Halkların tasarılarını boşa çıkarır.
Herren gjorde Hedningernes Raad til intet, han forstyrrede Folkenes Tanker.
11 Ama RAB'bin planları sonsuza dek sürer, Yüreğindeki tasarılar kuşaklar boyunca değişmez.
Herrens Raad bestaar evindelig, hans Hjertes Tanker fra Slægt til Slægt.
12 Ne mutlu Tanrısı RAB olan ulusa, Kendisi için seçtiği halka!
Saligt er det Folk, hvis Gud Herren er, det Folk, som han udvalgte sig til Arv.
13 RAB göklerden bakar, Bütün insanları görür.
Herren skuede ud fra Himmelen, han saa alle Menneskens Børn.
14 Oturduğu yerden, Yeryüzünde yaşayan herkesi gözler.
Han saa ned fra sit Højsæde til alle Jordens Indbyggere.
15 Herkesin yüreğini yaratan, Yaptıkları her şeyi tartan O'dur.
Han er den, som danner deres Hjerter til Hobe, som agter paa alle deres Gerninger.
16 Ne büyük ordularıyla zafer kazanan kral var, Ne de büyük gücüyle kurtulan yiğit.
En Konge frelses ikke ved stor Magt, en vældig fries ikke ved stor Kraft.
17 Zafer için at boş bir umuttur, Büyük gücüne karşın kimseyi kurtaramaz.
Hesten slaar fejl til Frelse og kan ikke redde ved sin store Styrke.
18 Ama RAB'bin gözü kendisinden korkanların, Sevgisine umut bağlayanların üzerindedir;
Se, Herrens Øje er til dem, som ham frygte, som haabe paa hans Miskundhed,
19 Böylece onları ölümden kurtarır, Kıtlıkta yaşamalarını sağlar.
for at fri deres Sjæl fra Død og holde dem i Live i Hungersnøden.
20 Umudumuz RAB'dedir, Yardımcımız, kalkanımız O'dur.
Vor Sjæl bier efter Herren, han er vor Hjælp og vort Skjold.
21 O'nda sevinç bulur yüreğimiz, Çünkü O'nun kutsal adına güveniriz.
Thi i ham glædes vort Hjerte; thi vi forlade os paa hans hellige Navn.
22 Madem umudumuz sende, Sevgin üzerimizde olsun, ya RAB!
Herre! din Miskundhed være over os, ligesom vi haabe paa dig!
