Mezmurlar 32

1 Davut'un mezmuru - Maskil Ne mutlu isyanı bağışlanan, Günahı örtülen insana!

Blago onome, kojemu je oproštena krivica, kojemu je grijeh pokriven.

2 Suçu RAB tarafından sayılmayan, Ruhunda hile bulunmayan insana ne mutlu!

Blago èovjeku, kojemu Gospod ne prima grijeha i u èijem duhu nema lukavstva.

3 Sustuğum sürece Kemiklerim eridi, Gün boyu inlemekten.

Kad muèah, posahnuše kosti moje od uzdisanja mojega po vas dan.

4 Çünkü gece gündüz Elin üzerimde ağırlaştı. Dermanım tükendi yaz sıcağında gibi. (Sela)

Jer dan i noæ tištaše me ruka tvoja; nesta soka u meni kao na ljetnoj pripeci.

5 Günahımı açıkladım sana, Suçumu gizlemedim. “RAB'be isyanımı itiraf edeceğim” deyince, Günahımı, suçumu bağışladın. (Sela)

Grijeh svoj kazah tebi, i krivice svoje ne zatajih; rekoh: ispovijedam Gospodu prijestupe svoje; i ti skide s mene krivicu grijeha mojega.

6 Bu nedenle her sadık kulun Ulaşılır olduğun zaman sana dua etsin. Engin sular taşsa bile ona erişemez.

Zato neka ti se moli svaki svetac, kad se možeš naæi; i onda potop velike vode neæe ga stignuti.

7 Sığınağım sensin, Beni sıkıntıdan korur, Çevremi kurtuluş ilahileriyle kuşatırsın. (Sela)

Ti si zaklon moj, ti me èuvaš od tjeskobe; okružavaš me radostima u izbavljanju.

8 Eğiteceğim seni, gideceğin yolu göstereceğim, Öğüt vereceğim sana, Gözüm sendedir.

Urazumiæu te, i pokazaæu ti put kojim da ideš; svjetovaæu te, oko je moje na tebi.

9 At ya da katır gibi anlayışsız olmayın; Onları idare etmek için gem ve dizgin gerekir, Yoksa sana yaklaşmazlar.

Nemojte biti kao konj, kao mazga bez razuma, kojima uzdom i žvalama valja obuzdati gubicu, kad ne idu k tebi.

10 Kötülerin acısı çoktur, Ama RAB'be güvenenleri O'nun sevgisi kuşatır.

Mnogo muke ima bezbožnik, a koji se uzda u Gospoda, oko njega je milost.

11 Ey doğru insanlar, sevinç kaynağınız RAB olsun, coşun; Ey yüreği temiz olanlar, Hepiniz sevinç çığlıkları atın!

Radujte se o Gospodu, i pjevajte, pravednici; veselite se svi koji ste prava srca.