< Mezmurlar 3 >
1 Davut'un oğlu Avşalom'dan kaçtığı zaman yazdığı mezmur Ya RAB, düşmanlarım ne kadar çoğaldı, Hele bana karşı ayaklananlar!
Psalm Davidov, ko je bežal pred Absalomom, sinom svojim. Gospod, koliko je sovražnikov mojih, koliko jih vstaja proti meni!
2 Birçoğu benim için: “Tanrı katında ona kurtuluş yok!” diyor. (Sela)
Koliko jih govori za dušo mojo: Ni je pomoči njej v Bogu nobene.
3 Ama sen, ya RAB, çevremde kalkansın, Onurum, başımı yukarı kaldıran sensin.
Ti pa, Gospod, ščit si meni, slava moja, in glavo mojo vzdiguješ.
4 RAB'be seslenirim, Yanıtlar beni kutsal dağından. (Sela)
Z glasom svojim vpijočemu v Gospoda odgovoril mi je z gore svetosti svoje.
5 Yatar uyurum, Uyanır kalkarım, RAB destektir bana.
Jaz sem ležal in spal, zbudil sem se, ker Gospod me podpira.
6 Korkum yok Çevremi saran binlerce düşmandan.
Ne bodem se bal ljudstva tisočin, katere bodo okrog razpostavili proti meni.
7 Ya RAB, kalk, ey Tanrım, kurtar beni! Vur bütün düşmanlarımın çenesine, Kır kötülerin dişlerini.
Vstani, Gospod; reši me, moj Bog, ki si udaril vse sovražnike moje po čeljusti, zobe zdrobil krivičnim.
8 Kurtuluş RAB'dedir, Halkının üzerinde olsun bereketin! (Sela)
Gospodovo je rešenje; nad ljudstvom tvojim blagoslov tvoj!