Mezmurlar 3
1 Davut'un oğlu Avşalom'dan kaçtığı zaman yazdığı mezmur Ya RAB, düşmanlarım ne kadar çoğaldı, Hele bana karşı ayaklananlar!
Gospode! kako je mnogo neprijatelja mojih! Mnogi ustaju na me.
2 Birçoğu benim için: “Tanrı katında ona kurtuluş yok!” diyor. (Sela)
Mnogi govore za dušu moju: nema mu pomoæi od Boga.
3 Ama sen, ya RAB, çevremde kalkansın, Onurum, başımı yukarı kaldıran sensin.
Ali ti si, Gospode, štit koji me zaklanja, slava moja; ti podižeš glavu moju.
4 RAB'be seslenirim, Yanıtlar beni kutsal dağından. (Sela)
Glasom svojim vièem ka Gospodu, i èuje me sa svete gore svoje.
5 Yatar uyurum, Uyanır kalkarım, RAB destektir bana.
Ja liježem, spavam i ustajem, jer me Gospod èuva.
6 Korkum yok Çevremi saran binlerce düşmandan.
Ne bojim se mnogo tisuæa naroda što sa svijeh strana navaljuje na me.
7 Ya RAB, kalk, ey Tanrım, kurtar beni! Vur bütün düşmanlarımın çenesine, Kır kötülerin dişlerini.
Ustani, Gospode! pomozi mi, Bože moj! jer ti udaraš po obrazu sve neprijatelje moje; razbijaš zube bezbožnicima.
8 Kurtuluş RAB'dedir, Halkının üzerinde olsun bereketin! (Sela)
Od Gospoda je spasenje; neka bude na narodu tvom blagoslov tvoj!
