< Mezmurlar 3 >

1 Davut'un oğlu Avşalom'dan kaçtığı zaman yazdığı mezmur Ya RAB, düşmanlarım ne kadar çoğaldı, Hele bana karşı ayaklananlar!
Ein Psalm Davids, da er floh vor seinem Sohn Absalom. Ach, HERR, wie ist meiner Feinde so viel, und setzen sich so viele wider mich!
2 Birçoğu benim için: “Tanrı katında ona kurtuluş yok!” diyor. (Sela)
Viele sagen von meiner Seele: Sie hat keine Hilfe bei Gott. (Sela)
3 Ama sen, ya RAB, çevremde kalkansın, Onurum, başımı yukarı kaldıran sensin.
Aber du, HERR, bist der Schild für mich, und der mich zu Ehren setzet und mein Haupt aufrichtet.
4 RAB'be seslenirim, Yanıtlar beni kutsal dağından. (Sela)
Ich rufe an mit meiner Stimme den HERRN, so erhöret er mich von seinem heiligen Berge. (Sela)
5 Yatar uyurum, Uyanır kalkarım, RAB destektir bana.
Ich liege und schlafe und erwache; denn der HERR hält mich.
6 Korkum yok Çevremi saran binlerce düşmandan.
Ich fürchte mich nicht vor viel Hunderttausenden, die sich umher wider mich legen.
7 Ya RAB, kalk, ey Tanrım, kurtar beni! Vur bütün düşmanlarımın çenesine, Kır kötülerin dişlerini.
Auf HERR, und hilf mir, mein Gott; denn du schlägst alle meine Feinde auf den Backen und zerschmetterst der Gottlosen Zähne.
8 Kurtuluş RAB'dedir, Halkının üzerinde olsun bereketin! (Sela)

< Mezmurlar 3 >