Mezmurlar 3
1 Davut'un oğlu Avşalom'dan kaçtığı zaman yazdığı mezmur Ya RAB, düşmanlarım ne kadar çoğaldı, Hele bana karşı ayaklananlar!
“A Psalm of David, when he fled from his son Absalom.” How many, O LORD, are mine enemies! How many are they who rise up against me!
2 Birçoğu benim için: “Tanrı katında ona kurtuluş yok!” diyor. (Sela)
How many are they who say of me, “There is no help for him with God”! (Pause)
3 Ama sen, ya RAB, çevremde kalkansın, Onurum, başımı yukarı kaldıran sensin.
But thou, O LORD! art my shield, My glory, and the lifter-up of my head.
4 RAB'be seslenirim, Yanıtlar beni kutsal dağından. (Sela)
I call upon the LORD with my voice, And he heareth me from his holy hill. (Pause)
5 Yatar uyurum, Uyanır kalkarım, RAB destektir bana.
I lay me down and sleep; I awake, for the LORD sustaineth me.
6 Korkum yok Çevremi saran binlerce düşmandan.
I will not fear the ten thousands of people Who on every side set themselves against me.
7 Ya RAB, kalk, ey Tanrım, kurtar beni! Vur bütün düşmanlarımın çenesine, Kır kötülerin dişlerini.
Arise, O LORD! Save me, O my God! For thou smitest the cheek of all my enemies; Thou breakest the teeth of the wicked.
8 Kurtuluş RAB'dedir, Halkının üzerinde olsun bereketin! (Sela)
Deliverance cometh from the LORD: May thy blessing be with thy people! (Pause)
