Mezmurlar 3
1 Davut'un oğlu Avşalom'dan kaçtığı zaman yazdığı mezmur Ya RAB, düşmanlarım ne kadar çoğaldı, Hele bana karşı ayaklananlar!
Lord, how are they increased that trouble me! many are they that rise up against me.
2 Birçoğu benim için: “Tanrı katında ona kurtuluş yok!” diyor. (Sela)
Many there be which say of my soul, There is no help for him in God. (Selah)
3 Ama sen, ya RAB, çevremde kalkansın, Onurum, başımı yukarı kaldıran sensin.
But you, O LORD, are a shield for me; my glory, and the lifter up of mine head.
4 RAB'be seslenirim, Yanıtlar beni kutsal dağından. (Sela)
I cried unto the LORD with my voice, and he heard me out of his holy hill. (Selah)
5 Yatar uyurum, Uyanır kalkarım, RAB destektir bana.
I laid me down and slept; I awaked; for the LORD sustained me.
6 Korkum yok Çevremi saran binlerce düşmandan.
I will not be afraid of ten thousands of people, that have set themselves against me round about.
7 Ya RAB, kalk, ey Tanrım, kurtar beni! Vur bütün düşmanlarımın çenesine, Kır kötülerin dişlerini.
Arise, O LORD; save me, O my God: for you have smitten all mine enemies upon the cheek bone; you have broken the teeth of the ungodly.
8 Kurtuluş RAB'dedir, Halkının üzerinde olsun bereketin! (Sela)
Salvation belongs unto the LORD: your blessing is upon your people. (Selah)
