< Mezmurlar 3 >
1 Davut'un oğlu Avşalom'dan kaçtığı zaman yazdığı mezmur Ya RAB, düşmanlarım ne kadar çoğaldı, Hele bana karşı ayaklananlar!
A Psalme of Dauid, when he fled from his sonne Absalom. Lord, howe are mine aduersaries increased? howe many rise against me?
2 Birçoğu benim için: “Tanrı katında ona kurtuluş yok!” diyor. (Sela)
Many say to my soule, There is no helpe for him in God. (Selah)
3 Ama sen, ya RAB, çevremde kalkansın, Onurum, başımı yukarı kaldıran sensin.
But thou Lord art a buckler for me: my glory, and the lifter vp of mine head.
4 RAB'be seslenirim, Yanıtlar beni kutsal dağından. (Sela)
I did call vnto the Lord with my voyce, and he heard me out of his holy mountaine. (Selah)
5 Yatar uyurum, Uyanır kalkarım, RAB destektir bana.
I layed me downe and slept, and rose vp againe: for the Lord susteined me.
6 Korkum yok Çevremi saran binlerce düşmandan.
I will not be afrayde for ten thousand of the people, that should beset me round about.
7 Ya RAB, kalk, ey Tanrım, kurtar beni! Vur bütün düşmanlarımın çenesine, Kır kötülerin dişlerini.
O Lord, arise: helpe me, my God: for thou hast smitten all mine enemies vpon the cheeke bone: thou hast broken the teeth of the wicked.
8 Kurtuluş RAB'dedir, Halkının üzerinde olsun bereketin! (Sela)
Saluation belongeth vnto the Lord, and thy blessing is vpon thy people. (Selah)