Mezmurlar 3
1 Davut'un oğlu Avşalom'dan kaçtığı zaman yazdığı mezmur Ya RAB, düşmanlarım ne kadar çoğaldı, Hele bana karşı ayaklananlar!
A Psalm of David. When he fled from the face of his son, Absalom. Lord, why have those who trouble me been multiplied? Many rise up against me.
2 Birçoğu benim için: “Tanrı katında ona kurtuluş yok!” diyor. (Sela)
Many say to my soul, “There is no salvation for him in his God.” (Pause)
3 Ama sen, ya RAB, çevremde kalkansın, Onurum, başımı yukarı kaldıran sensin.
But you, Lord, are my supporter, my glory, and the one who raises up my head.
4 RAB'be seslenirim, Yanıtlar beni kutsal dağından. (Sela)
I have cried out to the Lord with my voice, and he has heard me from his holy mountain. (Pause)
5 Yatar uyurum, Uyanır kalkarım, RAB destektir bana.
I have slept, and I have been stupefied. But I awakened because the Lord has taken me up.
6 Korkum yok Çevremi saran binlerce düşmandan.
I will not fear the thousands of people surrounding me. Rise up, Lord. Save me, my God.
7 Ya RAB, kalk, ey Tanrım, kurtar beni! Vur bütün düşmanlarımın çenesine, Kır kötülerin dişlerini.
For you have struck all those who oppose me without cause. You have broken the teeth of sinners.
8 Kurtuluş RAB'dedir, Halkının üzerinde olsun bereketin! (Sela)
Salvation is of the Lord, and your blessing is upon your people. (Pause)
