Mezmurlar 3
1 Davut'un oğlu Avşalom'dan kaçtığı zaman yazdığı mezmur Ya RAB, düşmanlarım ne kadar çoğaldı, Hele bana karşı ayaklananlar!
A Psalm of David, when he fled from the presence of his son Abessalom. O Lord, why are they that afflict me multiplied? many rise up against me.
2 Birçoğu benim için: “Tanrı katında ona kurtuluş yok!” diyor. (Sela)
Many say concerning my soul, There is no deliverance for him in his God. (Pause)
3 Ama sen, ya RAB, çevremde kalkansın, Onurum, başımı yukarı kaldıran sensin.
But thou, O Lord, art my helper: my glory, and the one that lifts up my head.
4 RAB'be seslenirim, Yanıtlar beni kutsal dağından. (Sela)
I cried to the Lord with my voice, and he heard me out of his holy mountain. (Pause)
5 Yatar uyurum, Uyanır kalkarım, RAB destektir bana.
I lay down and slept; I awaked; for the Lord will help me.
6 Korkum yok Çevremi saran binlerce düşmandan.
I will not be afraid of ten thousands of people, who beset me round about.
7 Ya RAB, kalk, ey Tanrım, kurtar beni! Vur bütün düşmanlarımın çenesine, Kır kötülerin dişlerini.
Arise, Lord; deliver me, my God: for thou hast smitten all who were without cause mine enemies; thou hast broken the teeth of sinners.
8 Kurtuluş RAB'dedir, Halkının üzerinde olsun bereketin! (Sela)
Deliverance is the Lord's, and thy blessing is upon thy people.
