Mezmurlar 28

1 Davut'un mezmuru Ya RAB, sana yakarıyorum, Kayam benim, kulak tıkama sesime; Çünkü sen sessiz kalırsan, Ölüm çukuruna inen ölülere dönerim ben.

A ti clamarei, ó Senhor, Rocha minha; não emudeças para comigo: se te calares para comigo, fique eu semelhante aos que descem ao abismo.

2 Seni yardıma çağırdığımda, Ellerimi kutsal konutuna doğru açtığımda, Kulak ver yalvarışlarıma.

Ouve a voz das minhas suplicas, quando a ti clamar, quando levantar as minhas mãos para o teu santo oráculo.

3 Beni kötülerle, haksızlık yapanlarla Aynı kefeye koyup cezalandırma. Onlar komşularıyla dostça konuşur, Ama yüreklerinde kötülük beslerler.

Não me arremesses com os ímpios e com os que obram a iniquidade; que falam de paz ao seu próximo, mas tem mal nos seus corações.

4 Eylemlerine, yaptıkları kötülüklere göre onları yanıtla; Yaptıklarının, hak ettiklerinin karşılığını ver.

Dá-lhes segundo as suas obras e segundo a malícia dos seus esforços; dá-lhes conforme a obra das suas mãos; torna-lhes a sua recompensa.

5 Onlar RAB'bin yaptıklarına, Ellerinin eserine önem vermezler; Bu yüzden RAB onları yıkacak, Bir daha ayağa kaldırmayacak.

Porquanto não atendem às obras do Senhor, nem à obra das suas mãos; pelo que ele os derribará e não os reedificará.

6 RAB'be övgüler olsun! Çünkü yalvarışımı duydu.

Bendito seja o Senhor, porque ouviu a voz das minhas suplicas.

7 RAB benim gücüm, kalkanımdır, O'na yürekten güveniyor ve yardım görüyorum. Yüreğim coşuyor, Ezgilerimle O'na şükrediyorum.

O Senhor é a minha força e o meu escudo; nele confiou o meu coração, e fui socorrido: pelo que o meu coração salta de prazer, e com o meu canto o louvarei.

8 RAB halkının gücüdür, Meshettiği kralın zafer kalesidir.

O Senhor é a força deles: também é a força salvadora do seu ungido.

9 Halkını kurtar, kendi halkını kutsa; Çobanlık et onlara, sürekli destek ol!

Salva o teu povo, e abençoa a tua herança; e apascenta-os e exalta-os para sempre.