Mezmurlar 28
1 Davut'un mezmuru Ya RAB, sana yakarıyorum, Kayam benim, kulak tıkama sesime; Çünkü sen sessiz kalırsan, Ölüm çukuruna inen ölülere dönerim ben.
David’s. Unto thee, O Yahweh, do I cry, O my Rock! do not turn in silence from me, —lest, if thou turn from me in silence, I be like them who go down into the pit.
2 Seni yardıma çağırdığımda, Ellerimi kutsal konutuna doğru açtığımda, Kulak ver yalvarışlarıma.
Hear the voice of my supplication, when I cry to thee for help, when I lift up my hands toward thy holy shrine.
3 Beni kötülerle, haksızlık yapanlarla Aynı kefeye koyup cezalandırma. Onlar komşularıyla dostça konuşur, Ama yüreklerinde kötülük beslerler.
Do not drag me away—with the lawless, or with the workers of iniquity, —who speak peaceably with their neighbours, but, wrong, is in their heart.
4 Eylemlerine, yaptıkları kötülüklere göre onları yanıtla; Yaptıklarının, hak ettiklerinin karşılığını ver.
Give them, according to their deed, and, according to the wrong of their practices, —According to the work of their own hands, give thou unto them, Bring back their own dealing to themselves.
5 Onlar RAB'bin yaptıklarına, Ellerinin eserine önem vermezler; Bu yüzden RAB onları yıkacak, Bir daha ayağa kaldırmayacak.
Because they heed not The Deeds of Yahweh, or the Work of his hands, he will pull them down, and not build them.
6 RAB'be övgüler olsun! Çünkü yalvarışımı duydu.
Blessed be Yahweh, Because he hath heard the voice of my supplication.
7 RAB benim gücüm, kalkanımdır, O'na yürekten güveniyor ve yardım görüyorum. Yüreğim coşuyor, Ezgilerimle O'na şükrediyorum.
Yahweh, is my strength and my shield, In him, hath trusted my heart, and I have found help, —Therefore hath my heart danced for joy, and, with my song, do I praise him.
8 RAB halkının gücüdür, Meshettiği kralın zafer kalesidir.
Yahweh, is strength to his people, —And, the all-saving refuge of his Anointed One, is he!
9 Halkını kurtar, kendi halkını kutsa; Çobanlık et onlara, sürekli destek ol!
Oh save thy people, and bless thine inheritance, Tend them also, and carry them, Unto times age-abiding.
