Mezmurlar 28

1 Davut'un mezmuru Ya RAB, sana yakarıyorum, Kayam benim, kulak tıkama sesime; Çünkü sen sessiz kalırsan, Ölüm çukuruna inen ölülere dönerim ben.

To you will I cry, O LORD my rock; be not silent to me: lest, if you be silent to me, I become like them that go down into the pit.

2 Seni yardıma çağırdığımda, Ellerimi kutsal konutuna doğru açtığımda, Kulak ver yalvarışlarıma.

Hear the voice of my supplications, when I cry to you, when I lift up my hands toward your holy oracle.

3 Beni kötülerle, haksızlık yapanlarla Aynı kefeye koyup cezalandırma. Onlar komşularıyla dostça konuşur, Ama yüreklerinde kötülük beslerler.

Draw me not away with the wicked, and with the workers of iniquity, which speak peace to their neighbors, but mischief is in their hearts.

4 Eylemlerine, yaptıkları kötülüklere göre onları yanıtla; Yaptıklarının, hak ettiklerinin karşılığını ver.

Give them according to their deeds, and according to the wickedness of their endeavors: give them after the work of their hands; render to them their desert.

5 Onlar RAB'bin yaptıklarına, Ellerinin eserine önem vermezler; Bu yüzden RAB onları yıkacak, Bir daha ayağa kaldırmayacak.

Because they regard not the works of the LORD, nor the operation of his hands, he shall destroy them, and not build them up.

6 RAB'be övgüler olsun! Çünkü yalvarışımı duydu.

Blessed be the LORD, because he has heard the voice of my supplications.

7 RAB benim gücüm, kalkanımdır, O'na yürekten güveniyor ve yardım görüyorum. Yüreğim coşuyor, Ezgilerimle O'na şükrediyorum.

The LORD is my strength and my shield; my heart trusted in him, and I am helped: therefore my heart greatly rejoices; and with my song will I praise him.

8 RAB halkının gücüdür, Meshettiği kralın zafer kalesidir.

The LORD is their strength, and he is the saving strength of his anointed.

9 Halkını kurtar, kendi halkını kutsa; Çobanlık et onlara, sürekli destek ol!

Save your people, and bless your inheritance: feed them also, and lift them up for ever.