Mezmurlar 28

1 Davut'un mezmuru Ya RAB, sana yakarıyorum, Kayam benim, kulak tıkama sesime; Çünkü sen sessiz kalırsan, Ölüm çukuruna inen ölülere dönerim ben.

Of David. To You, O LORD, I call; be not deaf to me, O my Rock. For if You remain silent, I will be like those descending to the Pit.

2 Seni yardıma çağırdığımda, Ellerimi kutsal konutuna doğru açtığımda, Kulak ver yalvarışlarıma.

Hear my cry for mercy when I call to You for help, when I lift up my hands toward Your holy sanctuary.

3 Beni kötülerle, haksızlık yapanlarla Aynı kefeye koyup cezalandırma. Onlar komşularıyla dostça konuşur, Ama yüreklerinde kötülük beslerler.

Do not drag me away with the wicked, and with the workers of iniquity, who speak peace to their neighbors while malice is in their hearts.

4 Eylemlerine, yaptıkları kötülüklere göre onları yanıtla; Yaptıklarının, hak ettiklerinin karşılığını ver.

Repay them according to their deeds and for their works of evil. Repay them for what their hands have done; bring back on them what they deserve.

5 Onlar RAB'bin yaptıklarına, Ellerinin eserine önem vermezler; Bu yüzden RAB onları yıkacak, Bir daha ayağa kaldırmayacak.

Since they show no regard for the works of the LORD or what His hands have done, He will tear them down and never rebuild them.

6 RAB'be övgüler olsun! Çünkü yalvarışımı duydu.

Blessed be the LORD, for He has heard my cry for mercy.

7 RAB benim gücüm, kalkanımdır, O'na yürekten güveniyor ve yardım görüyorum. Yüreğim coşuyor, Ezgilerimle O'na şükrediyorum.

The LORD is my strength and my shield; my heart trusts in Him, and I am helped. Therefore my heart rejoices, and I give thanks to Him with my song.

8 RAB halkının gücüdür, Meshettiği kralın zafer kalesidir.

The LORD is the strength of His people, a stronghold of salvation for His anointed.

9 Halkını kurtar, kendi halkını kutsa; Çobanlık et onlara, sürekli destek ol!

Save Your people and bless Your inheritance; shepherd them and carry them forever.