< Mezmurlar 26 >

1 Davut'un mezmuru Beni haklı çıkar, ya RAB, Çünkü dürüst bir yaşam sürdüm; Sarsılmadan RAB'be güvendim.
Av David. Skaffa mig rätt, HERRE, ty jag vandrar i ostrafflighet, och jag förtröstar på HERREN utan att vackla.
2 Dene beni, ya RAB, sına; Duygularımı, düşüncelerimi yokla.
Pröva mig, HERRE, och försök mig; rannsaka mina njurar och mitt hjärta.
3 Çünkü sevgini hep göz önünde tutuyor, Senin gerçeğini yaşıyorum ben.
Ty din nåd är inför mina ögon, och jag vandrar i din sanning.
4 Yalancılarla oturmam, İkiyüzlülerin suyuna gitmem.
Jag sitter icke hos lögnens män, och med hycklare har jag icke min umgängelse.
5 Kötülük yapanlar topluluğundan nefret ederim, Fesatçıların arasına girmem.
Jag hatar de ondas församling, och hos de ogudaktiga sitter jag icke.
6 Suçsuzluğumu göstermek için ellerimi yıkar, Sunağının çevresinde dönerim, ya RAB,
Jag tvår mina händer i oskuld, och kring ditt altare, HERRE, vill jag vandra,
7 Yüksek sesle şükranımı duyurmak Ve bütün harikalarını anlatmak için.
för att höja min röst till tacksägelse och förtälja alla dina under.
8 Severim, ya RAB, yaşadığın evi, Görkeminin bulunduğu yeri.
HERRE, jag har din boning kär och den plats där din härlighet bor.
9 Günahkârların, Eli kanlı adamların yanısıra canımı alma.
Ryck icke min själ bort med syndare, icke mitt liv med de blodgiriga,
10 Onların elleri kötülük aletidir, Sağ elleri rüşvet doludur.
i vilkas händer är skändlighet, och vilkas högra hand är full av mutor.
11 Ama ben dürüst yaşarım, Kurtar beni, lütfet bana!
Jag vandrar ju i ostrafflighet; förlossa mig och var mig nådig.
12 Ayağım emin yerde duruyor. Topluluk içinde sana övgüler sunacağım, ya RAB.
Ja, min fot står på jämn mark; i församlingarna skall jag lova HERREN.

< Mezmurlar 26 >