Mezmurlar 26

1 Davut'un mezmuru Beni haklı çıkar, ya RAB, Çünkü dürüst bir yaşam sürdüm; Sarsılmadan RAB'be güvendim.

Sudi mi, Gospode, jer u prostoti svojoj hodim i u Gospoda se uzdam; neæu se pokolebati.

2 Dene beni, ya RAB, sına; Duygularımı, düşüncelerimi yokla.

Ispitaj me, Gospode, i iskušaj me; pretopi što je u meni i srce moje.

3 Çünkü sevgini hep göz önünde tutuyor, Senin gerçeğini yaşıyorum ben.

Jer je milost tvoja pred oèima mojima, i hodim u istini tvojoj.

4 Yalancılarla oturmam, İkiyüzlülerin suyuna gitmem.

Ne sjedim s bezumnicima, i s lukavima se ne miješam.

5 Kötülük yapanlar topluluğundan nefret ederim, Fesatçıların arasına girmem.

Nenavidim društvo bezakonièko, i s bezbožnicima ne sjedim.

6 Suçsuzluğumu göstermek için ellerimi yıkar, Sunağının çevresinde dönerim, ya RAB,

Umivam pravdom ruke svoje, i idem oko žrtvenika tvojega, Gospode,

7 Yüksek sesle şükranımı duyurmak Ve bütün harikalarını anlatmak için.

Da razglašujem hvalu tvoju i kazujem sva èudesa tvoja.

8 Severim, ya RAB, yaşadığın evi, Görkeminin bulunduğu yeri.

Gospode! omilio mi je stan doma tvojega, i mjesto naselja slave tvoje.

9 Günahkârların, Eli kanlı adamların yanısıra canımı alma.

Nemoj duše moje pogubiti, ni života mojega s krvopilcima,

10 Onların elleri kötülük aletidir, Sağ elleri rüşvet doludur.

Kojima je zloèinstvo u rukama, i kojima je desnica puna mita.

11 Ama ben dürüst yaşarım, Kurtar beni, lütfet bana!

A ja hodim u prostoti svojoj, izbavi me, i smiluj se na me.

12 Ayağım emin yerde duruyor. Topluluk içinde sana övgüler sunacağım, ya RAB.

Noga moja stoji na pravom putu; na skupštinama æu blagosiljati Gospoda.