Mezmurlar 26

1 Davut'un mezmuru Beni haklı çıkar, ya RAB, Çünkü dürüst bir yaşam sürdüm; Sarsılmadan RAB'be güvendim.

Av David. Søm meg til min rett, Herre! for eg hev fare fram i mi uskyld, og til Herren hev eg sett mi lit uruggeleg.

2 Dene beni, ya RAB, sına; Duygularımı, düşüncelerimi yokla.

Prøv meg, Herre, og freista meg, ransaka mine nyro og mitt hjarta!

3 Çünkü sevgini hep göz önünde tutuyor, Senin gerçeğini yaşıyorum ben.

For din nåde er for mine augo, og eg ferdast i di sanning.

4 Yalancılarla oturmam, İkiyüzlülerin suyuna gitmem.

Eg sit ikkje saman med falske menner og gjeng ikkje inn hjå fule folk.

5 Kötülük yapanlar topluluğundan nefret ederim, Fesatçıların arasına girmem.

Eg hatar samkoma av illmenne, og hjå dei ugudlege sit eg ikkje.

6 Suçsuzluğumu göstermek için ellerimi yıkar, Sunağının çevresinde dönerim, ya RAB,

Eg tvær mine hender i uskyld og vil gjerne ferdast um ditt altar, Herre,

7 Yüksek sesle şükranımı duyurmak Ve bütün harikalarını anlatmak için.

til å kveda lydt med lovsongs røyst og fortelja um alle dine under.

8 Severim, ya RAB, yaşadığın evi, Görkeminin bulunduğu yeri.

Herre, eg elskar di husvist og den stad der din herlegdom bur.

9 Günahkârların, Eli kanlı adamların yanısıra canımı alma.

Rykk ikkje mi sjæl burt med syndarar eller mitt liv med blodgiruge menner,

10 Onların elleri kötülük aletidir, Sağ elleri rüşvet doludur.

som hev skamgjerd i sine hender og si høgre hand full av mutor.

11 Ama ben dürüst yaşarım, Kurtar beni, lütfet bana!

Men eg fer fram i mi uskyld; løys meg ut og ver meg nådig!

12 Ayağım emin yerde duruyor. Topluluk içinde sana övgüler sunacağım, ya RAB.

Min fot stend på slettlende. I samlingarne skal eg lova Herren.