Mezmurlar 22
1 Müzik şefi için - “Tan Geyiği” makamında - Davut'un mezmuru Tanrım, Tanrım, beni neden terk ettin? Niçin bana yardım etmekten, Haykırışıma kulak vermekten uzak duruyorsun?
Боже, Боже мој! Зашто си ме оставио удаљивши се од спасења мог, од речи вике моје?
2 Ey Tanrım, gündüz sesleniyorum, yanıt vermiyorsun, Gece sesleniyorum, yine rahat yok bana.
Боже мој! Вичем дању, а Ти ме не слушаш, и ноћу али немам мира.
3 Oysa sen kutsalsın, İsrail'in övgüleri üzerine taht kuran sensin.
Свети, који живиш у похвалама Израиљевим!
4 Sana güvendiler atalarımız, Sana dayandılar, onları kurtardın.
У Тебе се уздаше оци наши, уздаше се, и Ти си их избављао.
5 Sana yakarıp kurtuldular, Sana güvendiler, aldanmadılar.
Тебе призиваше, и спасаваше се; у Тебе се уздаше, и не осташе у срамоти.
6 Ama ben insan değil, toprak kurduyum, İnsanlar beni küçümsüyor, halk hor görüyor.
А ја сам црв, а не човек; подсмех људима и руг народу.
7 Beni gören herkes alay ediyor, Sırıtıp baş sallayarak diyorlar ki,
Који ме виде, сви ми се ругају, разваљују уста, машу главом,
8 “Sırtını RAB'be dayadı, kurtarsın bakalım onu, Madem onu seviyor, yardım etsin!”
И говоре ослонио се на Господа, нека му помогне, нека га избави, ако га милује.
9 Oysa beni ana rahminden çıkaran, Ana kucağındayken sana güvenmeyi öğreten sensin.
Та, Ти си ме извадио из утробе; Ти си ме умирио на сиси матере моје.
10 Doğuşumdan beri sana teslim edildim, Ana rahminden beri Tanrım sensin.
За Тобом пристајем од рођења, од утробе матере моје Ти си Бог мој.
11 Benden uzak durma! Çünkü sıkıntı yanıbaşımda, Yardım edecek kimse yok.
Не удаљуј се од мене; јер је невоља близу, а нема помоћника.
12 Boğalar kuşatıyor beni, Azgın Başan boğaları sarıyor çevremi.
Оптече ме мноштво телаца; јаки волови васански опколише ме;
13 Kükreyerek avını parçalayan aslanlar gibi Ağızlarını açıyorlar bana.
Развалише на ме уста своја. Лав је гладан и риче.
14 Su gibi dökülüyorum, Bütün kemiklerim oynaklarından çıkıyor; Yüreğim balmumu gibi içimde eriyor.
Као вода разлих се; расуше се све кости моје; срце моје поста као восак, растопило се у мени.
15 Gücüm çömlek parçası gibi kurudu, Dilim damağıma yapışıyor; Beni ölüm toprağına yatırdın.
Сасуши се као цреп крепост моја, и језик мој приону за грло, и у прах смртни мећеш ме.
16 Köpekler kuşatıyor beni, Kötüler sürüsü çevremi sarıyor, Ellerimi, ayaklarımı deliyorlar.
Опколише ме пси многи; чета зликоваца иде око мене, прободоше руке моје и ноге моје.
17 Bütün kemiklerimi sayar oldum, Gözlerini dikmiş, bana bakıyorlar.
Могао бих избројати све кости своје. Они гледају, и од мене начинише ствар за гледање.
18 Giysilerimi aralarında paylaşıyor, Elbisem için kura çekiyorlar.
Деле хаљине моје међу собом, и за доламу моју бацају жреб.
19 Ama sen, ya RAB, uzak durma; Ey gücüm benim, yardımıma koş!
Али Ти, Господе, не удаљуј се. Сило моја, похитај ми у помоћ.
20 Canımı kılıçtan, Biricik hayatımı köpeğin pençesinden kurtar!
Избави од мача душу моју, од пса јединицу моју.
21 Kurtar beni aslanın ağzından, Yaban öküzlerinin boynuzundan. Yanıt ver bana!
Сачувај ме од уста лавових, и од рогова биволових, чувши, избави ме.
22 Adını kardeşlerime duyurayım, Topluluğun ortasında sana övgüler sunayım:
Казујем име Твоје браћи; усред скупштине хвалићу Те.
23 Ey sizler, RAB'den korkanlar, O'na övgüler sunun! Ey Yakup soyu, O'nu yüceltin! Ey İsrail soyu, O'na saygı gösterin!
Који се бојите Господа, хвалите Га. Све семе Јаковљево! Поштуј Га. Бој Га се, све семе Израиљево!
24 Çünkü O mazlumun çektiği sıkıntıyı hafife almadı, Ondan tiksinmedi, yüz çevirmedi; Kendisini yardıma çağırdığında ona kulak verdi.
Јер се не оглуши молитве ништег нити је одби; не одврати од њега лице своје, него га услиши кад Га зазва.
25 Övgü konum sen olacaksın büyük toplulukta, Senden korkanların önünde yerine getireceğim adaklarımı.
Тебе ћу хвалити на скупштини великој; завете своје свршићу пред онима који се Њега боје.
26 Yoksullar yiyip doyacak, RAB'be yönelenler O'na övgü sunacak. Sonsuza dek ömrünüz tükenmesin!
Нека једу убоги и насите се, и нека хвале Господа који Га траже; живо да буде срце ваше довека.
27 Yeryüzünün dört bucağı anımsayıp RAB'be dönecek, Ulusların bütün soyları O'nun önünde yere kapanacak.
Опоменуће се и обратиће се ка Господу сви крајеви земаљски, и поклониће се пред Њим сва племена незнабожачка.
28 Çünkü egemenlik RAB'bindir, Ulusları O yönetir.
Јер је Господње царство; Он влада народима.
29 Yeryüzündeki bütün zenginler doyacak Ve O'nun önünde yere kapanacak, Toprağa gidenler, Ölümlerine engel olamayanlar, Eğilecekler O'nun önünde.
Јешће и поклониће се сви претили на земљи; пред Њим ће пасти сви који силазе у прах, који не могу сачувати душу своју у животу.
30 Gelecek kuşaklar O'na kulluk edecek, Rab yeni kuşaklara anlatılacak.
Семе ће њихово служити Њему. Казиваће се за Господа роду потоњем.
31 O'nun kurtarışını, “Rab yaptı bunları” diyerek, Henüz doğmamış bir halka duyuracaklar.
Доћи ће, и казиваће правду Његову људима његовим, који ће се родити; јер је Он учинио ово.
