Mezmurlar 22
1 Müzik şefi için - “Tan Geyiği” makamında - Davut'un mezmuru Tanrım, Tanrım, beni neden terk ettin? Niçin bana yardım etmekten, Haykırışıma kulak vermekten uzak duruyorsun?
In finem, pro susceptione matutina, Psalmus David. Deus, Deus meus, respice in me: quare me dereliquisti? longe a salute mea verba delictorum meorum.
2 Ey Tanrım, gündüz sesleniyorum, yanıt vermiyorsun, Gece sesleniyorum, yine rahat yok bana.
Deus meus clamabo per diem, et non exaudies: et nocte, et non ad insipientiam mihi.
3 Oysa sen kutsalsın, İsrail'in övgüleri üzerine taht kuran sensin.
Tu autem in sancto habitas, Laus Israel.
4 Sana güvendiler atalarımız, Sana dayandılar, onları kurtardın.
In te speraverunt patres nostri: speraverunt, et liberasti eos.
5 Sana yakarıp kurtuldular, Sana güvendiler, aldanmadılar.
Ad te clamaverunt, et salvi facti sunt: in te speraverunt, et non sunt confusi.
6 Ama ben insan değil, toprak kurduyum, İnsanlar beni küçümsüyor, halk hor görüyor.
Ego autem sum vermis, et non homo: opprobrium hominum, et abiectio plebis.
7 Beni gören herkes alay ediyor, Sırıtıp baş sallayarak diyorlar ki,
Omnes videntes me, deriserunt me: locuti sunt labiis, et moverunt caput.
8 “Sırtını RAB'be dayadı, kurtarsın bakalım onu, Madem onu seviyor, yardım etsin!”
Speravit in Domino, eripiat eum: salvum faciat eum, quoniam vult eum.
9 Oysa beni ana rahminden çıkaran, Ana kucağındayken sana güvenmeyi öğreten sensin.
Quoniam tu es, qui extraxisti me de ventre: spes mea ab uberibus matris meæ.
10 Doğuşumdan beri sana teslim edildim, Ana rahminden beri Tanrım sensin.
In te proiectus sum ex utero: de ventre matris meæ Deus meus es tu,
11 Benden uzak durma! Çünkü sıkıntı yanıbaşımda, Yardım edecek kimse yok.
ne discesseris a me: Quoniam tribulatio proxima est: quoniam non est qui adiuvet.
12 Boğalar kuşatıyor beni, Azgın Başan boğaları sarıyor çevremi.
Circumdederunt me vituli multi: tauri pingues obsederunt me.
13 Kükreyerek avını parçalayan aslanlar gibi Ağızlarını açıyorlar bana.
Aperuerunt super me os suum, sicut leo rapiens et rugiens.
14 Su gibi dökülüyorum, Bütün kemiklerim oynaklarından çıkıyor; Yüreğim balmumu gibi içimde eriyor.
Sicut aqua effusus sum: et dispersa sunt omnia ossa mea. Factum est cor meum tamquam cera liquescens in medio ventris mei.
15 Gücüm çömlek parçası gibi kurudu, Dilim damağıma yapışıyor; Beni ölüm toprağına yatırdın.
Aruit tamquam testa virtus mea, et lingua mea adhæsit faucibus meis: et in pulverem mortis deduxisti me.
16 Köpekler kuşatıyor beni, Kötüler sürüsü çevremi sarıyor, Ellerimi, ayaklarımı deliyorlar.
Quoniam circumdederunt me canes multi: concilium malignantium obsedit me. Foderunt manus meas et pedes meos:
17 Bütün kemiklerimi sayar oldum, Gözlerini dikmiş, bana bakıyorlar.
dinumeraverunt omnia ossa mea. Ipsi vero consideraverunt et inspexerunt me:
18 Giysilerimi aralarında paylaşıyor, Elbisem için kura çekiyorlar.
diviserunt sibi vestimenta mea, et super vestem meam miserunt sortem.
19 Ama sen, ya RAB, uzak durma; Ey gücüm benim, yardımıma koş!
Tu autem Domine ne elongaveris auxilium tuum a me: ad defensionem meam conspice.
20 Canımı kılıçtan, Biricik hayatımı köpeğin pençesinden kurtar!
Erue a framea Deus animam meam: et de manu canis unicam meam:
21 Kurtar beni aslanın ağzından, Yaban öküzlerinin boynuzundan. Yanıt ver bana!
Salva me ex ore leonis: et a cornibus unicornium humilitatem meam.
22 Adını kardeşlerime duyurayım, Topluluğun ortasında sana övgüler sunayım:
Narrabo nomen tuum fratribus meis: in medio ecclesiæ laudabo te.
23 Ey sizler, RAB'den korkanlar, O'na övgüler sunun! Ey Yakup soyu, O'nu yüceltin! Ey İsrail soyu, O'na saygı gösterin!
Qui timetis Dominum laudate eum: universum semen Iacob glorificate eum:
24 Çünkü O mazlumun çektiği sıkıntıyı hafife almadı, Ondan tiksinmedi, yüz çevirmedi; Kendisini yardıma çağırdığında ona kulak verdi.
Timeat eum omne semen Israel: quoniam non sprevit, neque despexit deprecationem pauperis: Nec avertit faciem suam a me: et cum clamarem ad eum exaudivit me.
25 Övgü konum sen olacaksın büyük toplulukta, Senden korkanların önünde yerine getireceğim adaklarımı.
Apud te laus mea in ecclesia magna: vota mea reddam in conspectu timentium eum.
26 Yoksullar yiyip doyacak, RAB'be yönelenler O'na övgü sunacak. Sonsuza dek ömrünüz tükenmesin!
Edent pauperes, et saturabuntur: et laudabunt Dominum qui requirunt eum: vivent corda eorum in sæculum sæculi.
27 Yeryüzünün dört bucağı anımsayıp RAB'be dönecek, Ulusların bütün soyları O'nun önünde yere kapanacak.
Reminiscentur et convertentur ad Dominum universi fines terræ: Et adorabunt in conspectu eius universæ familiæ Gentium.
28 Çünkü egemenlik RAB'bindir, Ulusları O yönetir.
Quoniam Domini est regnum: et ipse dominabitur Gentium.
29 Yeryüzündeki bütün zenginler doyacak Ve O'nun önünde yere kapanacak, Toprağa gidenler, Ölümlerine engel olamayanlar, Eğilecekler O'nun önünde.
Manducaverunt et adoraverunt omnes pingues terræ: in conspectu eius cadent omnes qui descendunt in terram.
30 Gelecek kuşaklar O'na kulluk edecek, Rab yeni kuşaklara anlatılacak.
Et anima mea illi vivet: et semen meum serviet ipsi.
31 O'nun kurtarışını, “Rab yaptı bunları” diyerek, Henüz doğmamış bir halka duyuracaklar.
Annunciabitur Domino generatio ventura: et annunciabunt cæli iustitiam eius populo qui nascetur, quem fecit Dominus.
