Mezmurlar 22

1 Müzik şefi için - “Tan Geyiği” makamında - Davut'un mezmuru Tanrım, Tanrım, beni neden terk ettin? Niçin bana yardım etmekten, Haykırışıma kulak vermekten uzak duruyorsun?

Psaume de David, [donné] au maître chantre, [pour le chanter] sur Ajelet-Hassachar. Mon Dieu! mon Dieu! pourquoi m'as-tu abandonné, t'éloignant de ma délivrance, et des paroles de mon rugissement?

2 Ey Tanrım, gündüz sesleniyorum, yanıt vermiyorsun, Gece sesleniyorum, yine rahat yok bana.

Mon Dieu! je crie de jour, mais tu ne réponds point; et de nuit, et je ne cesse point.

3 Oysa sen kutsalsın, İsrail'in övgüleri üzerine taht kuran sensin.

Toutefois tu es le Saint habitant [au milieu des] louanges d'Israël.

4 Sana güvendiler atalarımız, Sana dayandılar, onları kurtardın.

Nos pères se sont confiés en toi; ils se sont confiés, et tu les as délivrés;

5 Sana yakarıp kurtuldular, Sana güvendiler, aldanmadılar.

Ils ont crié vers toi, et ils ont été délivrés; ils se sont appuyés sur toi, et ils n'ont point été confus.

6 Ama ben insan değil, toprak kurduyum, İnsanlar beni küçümsüyor, halk hor görüyor.

Mais moi, je suis un ver, et non point un homme, l'opprobre des hommes, et le méprisé du peuple.

7 Beni gören herkes alay ediyor, Sırıtıp baş sallayarak diyorlar ki,

Tous ceux qui me voient, se moquent de moi; ils me font la moue; ils branlent la tête.

8 “Sırtını RAB'be dayadı, kurtarsın bakalım onu, Madem onu seviyor, yardım etsin!”

Il s'abandonne, disent-ils, à l'Eternel; qu'il le délivre, et qu'il le retire, puisqu'il prend son bon plaisir en lui.

9 Oysa beni ana rahminden çıkaran, Ana kucağındayken sana güvenmeyi öğreten sensin.

Cependant c'est toi qui m'as tiré hors du ventre [de ma mère], qui m'as mis en sûreté lorsque j'étais aux mamelles de ma mère.

10 Doğuşumdan beri sana teslim edildim, Ana rahminden beri Tanrım sensin.

J'ai été mis en ta charge dès la matrice; tu es mon [Dieu] Fort dès le ventre de ma mère.

11 Benden uzak durma! Çünkü sıkıntı yanıbaşımda, Yardım edecek kimse yok.

Ne t'éloigne point de moi; car la détresse est près [de moi], et il n'y a personne qui me secoure.

12 Boğalar kuşatıyor beni, Azgın Başan boğaları sarıyor çevremi.

Plusieurs taureaux m'ont environné; de puissants [taureaux] de Basan m'ont entouré.

13 Kükreyerek avını parçalayan aslanlar gibi Ağızlarını açıyorlar bana.

Ils ont ouvert leur gueule contre moi, [comme] un lion déchirant et rugissant.

14 Su gibi dökülüyorum, Bütün kemiklerim oynaklarından çıkıyor; Yüreğim balmumu gibi içimde eriyor.

Je me suis écoulé comme de l'eau, et tous mes os sont déjoints; mon cœur est comme de la cire, s'étant fondu dans mes entrailles.

15 Gücüm çömlek parçası gibi kurudu, Dilim damağıma yapışıyor; Beni ölüm toprağına yatırdın.

Ma vigueur est desséchée comme de la brique, et ma langue tient à mon palais, et tu m'as mis dans la poussière de la mort.

16 Köpekler kuşatıyor beni, Kötüler sürüsü çevremi sarıyor, Ellerimi, ayaklarımı deliyorlar.

Car des chiens m'ont environné, une assemblée de méchants m'a entouré; ils ont percé mes mains et mes pieds.

17 Bütün kemiklerimi sayar oldum, Gözlerini dikmiş, bana bakıyorlar.

Je compterais tous mes os un par un; ils me contemplent, ils me regardent.

18 Giysilerimi aralarında paylaşıyor, Elbisem için kura çekiyorlar.

Ils partagent entr’eux mes vêtements, et jettent le sort sur ma robe.

19 Ama sen, ya RAB, uzak durma; Ey gücüm benim, yardımıma koş!

Toi donc, Eternel! ne t'éloigne point; ma force, hâte-toi de me secourir.

20 Canımı kılıçtan, Biricik hayatımı köpeğin pençesinden kurtar!

Délivre ma vie de l'épée, [délivre] mon unique de la patte du chien.

21 Kurtar beni aslanın ağzından, Yaban öküzlerinin boynuzundan. Yanıt ver bana!

Délivre-moi de la gueule du lion, et réponds-moi [en me retirant] d'entre les cornes des licornes.

22 Adını kardeşlerime duyurayım, Topluluğun ortasında sana övgüler sunayım:

Je déclarerai ton Nom à mes frères, je te louerai au milieu de l'assemblée.

23 Ey sizler, RAB'den korkanlar, O'na övgüler sunun! Ey Yakup soyu, O'nu yüceltin! Ey İsrail soyu, O'na saygı gösterin!

Vous qui craignez l'Eternel, louez le; toute la race de Jacob, glorifiez-le; et toute la race d'Israël redoutez-le.

24 Çünkü O mazlumun çektiği sıkıntıyı hafife almadı, Ondan tiksinmedi, yüz çevirmedi; Kendisini yardıma çağırdığında ona kulak verdi.

Car il n'a point méprisé ni dédaigné l'affliction de l'affligé, et n'a point caché sa face arrière de lui; mais quand l'affligé a crié vers lui, il l'a exaucé.

25 Övgü konum sen olacaksın büyük toplulukta, Senden korkanların önünde yerine getireceğim adaklarımı.

Ma louange commencera par toi dans la grande assemblée; je rendrai mes vœux en la présence de ceux qui te craignent.

26 Yoksullar yiyip doyacak, RAB'be yönelenler O'na övgü sunacak. Sonsuza dek ömrünüz tükenmesin!

Les débonnaires mangeront, et seront rassasiés; ceux qui cherchent l'Eternel le loueront; votre cœur vivra à perpétuité.

27 Yeryüzünün dört bucağı anımsayıp RAB'be dönecek, Ulusların bütün soyları O'nun önünde yere kapanacak.

Tous les bouts de la terre s'en souviendront, et ils se convertiront à l'Eternel, et toutes les familles des nations se prosterneront devant toi.

28 Çünkü egemenlik RAB'bindir, Ulusları O yönetir.

Car le règne appartient à l'Eternel, et il domine sur les nations.

29 Yeryüzündeki bütün zenginler doyacak Ve O'nun önünde yere kapanacak, Toprağa gidenler, Ölümlerine engel olamayanlar, Eğilecekler O'nun önünde.

Tous les gens de la terre mangeront, et se prosterneront devant lui; tous ceux qui descendent en la poudre s'inclineront, même celui qui ne peut garantir sa vie.

30 Gelecek kuşaklar O'na kulluk edecek, Rab yeni kuşaklara anlatılacak.

La postérité le servira, [et] sera consacrée au Seigneur d'âge en âge.

31 O'nun kurtarışını, “Rab yaptı bunları” diyerek, Henüz doğmamış bir halka duyuracaklar.

Ils viendront, et ils publieront sa justice au peuple qui naîtra, parce qu'il aura fait ces choses.