Mezmurlar 2

1 Nedir uluslar arasındaki bu kargaşa, Neden boş düzenler kurar bu halklar?

¿Para qué están en tumulto las naciones, Y los pueblos maquinan cosas vanas?

2 Dünyanın kralları saf bağlıyor, Hükümdarlar birleşiyor RAB'be ve meshettiği krala karşı.

Los reyes de la tierra se levantarán, Y gobernantes conspirarán unidos Contra Yavé y contra su Ungido, y dicen:

3 “Koparalım onların kayışlarını” diyorlar, “Atalım üzerimizden bağlarını.”

¡Rompamos sus ataduras Y quitemos de nosotros sus cuerdas!

4 Göklerde oturan Rab gülüyor, Onlarla eğleniyor.

El que está sentado en los cielos se reirá. ʼAdonay se burlará de ellos.

5 Sonra öfkeyle uyarıyor onları, Gazabıyla dehşete düşürüyor

Luego les hablará en su furor. Los conturbará en su ira.

6 Ve, “Ben kralımı Kutsal dağım Siyon'a oturttum” diyor.

Yo mismo consagré a mi Rey sobre Sion, Mi Montaña Santa.

7 RAB'bin bildirisini ilan edeceğim: Bana, “Sen benim oğlumsun” dedi, “Bugün ben sana baba oldum.

Yo promulgaré el decreto. Yavé me dijo: Mi Hijo eres Tú, Yo te engendré hoy.

8 Dile benden, miras olarak sana ulusları, Mülk olarak yeryüzünün dört bucağını vereyim.

Pídeme y te daré los pueblos en posesión, Y como herencia tuya los confines de la tierra.

9 Demir çomakla kıracaksın onları, Çömlek gibi parçalayacaksın.”

Los quebrantarás con vara de hierro. Los harás añicos como vasija de alfarero.

10 Ey krallar, akıllı olun! Ey dünya önderleri, ders alın!

Ahora pues, oh reyes, actúen con sabiduría. Acepten amonestación, jueces de la tierra:

11 RAB'be korkuyla hizmet edin, Titreyerek sevinin.

Sirvan a Yavé con temor Y regocíjense con temblor.

12 Oğulu öpün ki öfkelenmesin, Yoksa izlediğiniz yolda mahvolursunuz. Çünkü öfkesi bir anda alevleniverir. Ne mutlu O'na sığınanlara!

Besen los pies al Hijo No sea que se enoje y perezcan en el camino, Pues de repente arde su ira. Inmensamente felices son los que se refugian en Él.