Mezmurlar 2

1 Nedir uluslar arasındaki bu kargaşa, Neden boş düzenler kurar bu halklar?

Zakaj besnijo pogani in ljudstvo domišlja prazno stvar?

2 Dünyanın kralları saf bağlıyor, Hükümdarlar birleşiyor RAB'be ve meshettiği krala karşı.

Kralji zemlje so se usmerili in vladarji se skupaj posvetujejo zoper Gospoda in zoper njegovega maziljenca, rekoč:

3 “Koparalım onların kayışlarını” diyorlar, “Atalım üzerimizden bağlarını.”

»Pretrgajmo njihove vezi in odvrzimo njihove vrvi od sebe.«

4 Göklerde oturan Rab gülüyor, Onlarla eğleniyor.

Tisti, ki sedi v nebesih, se bo smejal. Gospod jih bo imel v posmeh.

5 Sonra öfkeyle uyarıyor onları, Gazabıyla dehşete düşürüyor

Potem jim bo govoril v svojem besu in jih nadlegoval v svojem bridkem nezadovoljstvu.

6 Ve, “Ben kralımı Kutsal dağım Siyon'a oturttum” diyor.

»Vendarle sem jaz postavil svojega kralja na svoji sveti gori Sion.«

7 RAB'bin bildirisini ilan edeceğim: Bana, “Sen benim oğlumsun” dedi, “Bugün ben sana baba oldum.

Oznanil bom odlok. Gospod mi je rekel: »Ti si moj Sin. Ta dan sem te rodil.

8 Dile benden, miras olarak sana ulusları, Mülk olarak yeryüzünün dört bucağını vereyim.

Zahtevaj od mene in dal ti bom pogane za tvojo dediščino in najbolj oddaljene kraje zemlje za tvojo posest.

9 Demir çomakla kıracaksın onları, Çömlek gibi parçalayacaksın.”

Zdrobil jih boš z železno palico, raztreščil jih boš na koščke kakor lončarjevo posodo.«

10 Ey krallar, akıllı olun! Ey dünya önderleri, ders alın!

Zatorej bodite sedaj modri, oh vi kralji. Dajte se poučiti, vi sodniki zemlje.

11 RAB'be korkuyla hizmet edin, Titreyerek sevinin.

Gospodu služite s strahom in veselite se s trepetanjem.

12 Oğulu öpün ki öfkelenmesin, Yoksa izlediğiniz yolda mahvolursunuz. Çünkü öfkesi bir anda alevleniverir. Ne mutlu O'na sığınanlara!

Poljubite Sina, da ne bi bil jezen in ne izginete iz poti, ko je njegov bes le malo razvnet. Blagoslovljeni so vsi, ki svoje upanje položijo vanj.