Mezmurlar 2

1 Nedir uluslar arasındaki bu kargaşa, Neden boş düzenler kurar bu halklar?

Kāpēc pagāni trako, un ļaudis domā uz nelietību?

2 Dünyanın kralları saf bağlıyor, Hükümdarlar birleşiyor RAB'be ve meshettiği krala karşı.

Ķēniņi virs zemes saceļas un valdnieki sadomājās kopā pret To Kungu un pret Viņa svaidīto.

3 “Koparalım onların kayışlarını” diyorlar, “Atalım üzerimizden bağlarını.”

Sarausim viņu saites un atmetīsim viņu virves!

4 Göklerde oturan Rab gülüyor, Onlarla eğleniyor.

Bet kas debesīs valda, smejas, un Tas Kungs tos tur par nieku.

5 Sonra öfkeyle uyarıyor onları, Gazabıyla dehşete düşürüyor

Tad Viņš runās uz tiem Savās dusmās, un ar Savu bardzību Viņš tos iztrūcinās.

6 Ve, “Ben kralımı Kutsal dağım Siyon'a oturttum” diyor.

Bet Es Savu ķēniņu esmu svaidījis pār Ciānu, Savu svēto kalnu.

7 RAB'bin bildirisini ilan edeceğim: Bana, “Sen benim oğlumsun” dedi, “Bugün ben sana baba oldum.

Es sludināšu likumu: Tas Kungs uz mani sacījis: tu esi Mans Dēls, šodien Es tevi esmu dzemdinājis.

8 Dile benden, miras olarak sana ulusları, Mülk olarak yeryüzünün dört bucağını vereyim.

Prasi Man, tad Es tev došu tautas par mantību, un pasaules galus par īpašumu.

9 Demir çomakla kıracaksın onları, Çömlek gibi parçalayacaksın.”

Tu tos satrieksi ar dzelzs rīksti, kā podnieka trauku tu tos sadauzīsi.

10 Ey krallar, akıllı olun! Ey dünya önderleri, ders alın!

Nu tad, jūs ķēniņi, paliekat prātīgi, liekaties pamācīties, jūs soģi virs zemes.

11 RAB'be korkuyla hizmet edin, Titreyerek sevinin.

Kalpojiet Tam Kungam ar bijāšanu un priecājaties ar drebēšanu.

12 Oğulu öpün ki öfkelenmesin, Yoksa izlediğiniz yolda mahvolursunuz. Çünkü öfkesi bir anda alevleniverir. Ne mutlu O'na sığınanlara!

Skūpstāt To Dēlu, lai Viņš nedusmo un jūs bojā neejat uz ceļa, jo drīz Viņa dusmas iedegsies, bet svētīgi visi, kas pie Viņa tveras.