Mezmurlar 2

1 Nedir uluslar arasındaki bu kargaşa, Neden boş düzenler kurar bu halklar?

Perché tumultuano le nazioni, e meditano i popoli cose vane?

2 Dünyanın kralları saf bağlıyor, Hükümdarlar birleşiyor RAB'be ve meshettiği krala karşı.

I re della terra si ritrovano e i principi si consigliano assieme contro l’Eterno e contro il suo Unto, dicendo:

3 “Koparalım onların kayışlarını” diyorlar, “Atalım üzerimizden bağlarını.”

Rompiamo i loro legami e gettiamo via da noi le loro funi.

4 Göklerde oturan Rab gülüyor, Onlarla eğleniyor.

Colui che siede ne’ cieli ne riderà; il Signore si befferà di loro.

5 Sonra öfkeyle uyarıyor onları, Gazabıyla dehşete düşürüyor

Allora parlerà loro nella sua ira, e nel suo furore li renderà smarriti:

6 Ve, “Ben kralımı Kutsal dağım Siyon'a oturttum” diyor.

Eppure, dirà, io ho stabilito il mio re sopra Sion, monte della mia santità.

7 RAB'bin bildirisini ilan edeceğim: Bana, “Sen benim oğlumsun” dedi, “Bugün ben sana baba oldum.

Io spiegherò il decreto: L’Eterno mi disse: Tu sei il mio figliuolo, oggi io t’ho generato.

8 Dile benden, miras olarak sana ulusları, Mülk olarak yeryüzünün dört bucağını vereyim.

Chiedimi, io ti darò le nazioni per tua eredità e le estremità della terra per tuo possesso.

9 Demir çomakla kıracaksın onları, Çömlek gibi parçalayacaksın.”

Tu le fiaccherai con uno scettro di ferro; tu le spezzerai come un vaso di vasellaio.

10 Ey krallar, akıllı olun! Ey dünya önderleri, ders alın!

Ora dunque, o re, siate savi; lasciatevi correggere, o giudici della terra.

11 RAB'be korkuyla hizmet edin, Titreyerek sevinin.

Servite l’Eterno con timore, e gioite con tremore.

12 Oğulu öpün ki öfkelenmesin, Yoksa izlediğiniz yolda mahvolursunuz. Çünkü öfkesi bir anda alevleniverir. Ne mutlu O'na sığınanlara!

Rendete omaggio al figlio, che talora l’Eterno non si adiri e voi non periate nella vostra via, perché d’un tratto l’ira sua può divampare. Beati tutti quelli che confidano in lui!