Mezmurlar 2
1 Nedir uluslar arasındaki bu kargaşa, Neden boş düzenler kurar bu halklar?
Pourquoi se démènent les peuples, et les nations agitent-elles de vains projets?
2 Dünyanın kralları saf bağlıyor, Hükümdarlar birleşiyor RAB'be ve meshettiği krala karşı.
Les rois de la terre se soulèvent, les princes se liguent ensemble contre l’Eternel et son oint.
3 “Koparalım onların kayışlarını” diyorlar, “Atalım üzerimizden bağlarını.”
"Brisons disent-ils leurs liens. Rejetons loin de nous leurs chaînes!"
4 Göklerde oturan Rab gülüyor, Onlarla eğleniyor.
Celui qui réside dans les cieux en rit, le Seigneur se raille d’eux.
5 Sonra öfkeyle uyarıyor onları, Gazabıyla dehşete düşürüyor
Puis il les apostrophe dans sa colère et, dans son courroux, il les terrifie:
6 Ve, “Ben kralımı Kutsal dağım Siyon'a oturttum” diyor.
"C’Est moi dit-il qui ai consacré mon roi sur Sion, ma montagne sainte!"
7 RAB'bin bildirisini ilan edeceğim: Bana, “Sen benim oğlumsun” dedi, “Bugün ben sana baba oldum.
Je veux proclamer ce qui est une loi immuable: "L’Eternel m’a dit: Tu es mon fils, c’est moi qui, aujourd’hui, t’ai engendré!
8 Dile benden, miras olarak sana ulusları, Mülk olarak yeryüzünün dört bucağını vereyim.
Demande-le-moi, et je te donnerai des peuples comme héritage, les confins de la terre pour domaine.
9 Demir çomakla kıracaksın onları, Çömlek gibi parçalayacaksın.”
Tu les briseras avec un sceptre de fer, tu les broieras comme un vase de potier."
10 Ey krallar, akıllı olun! Ey dünya önderleri, ders alın!
Et maintenant, ô rois, sachez comprendre, tenez-vous pour avertis, juges de la terre!
11 RAB'be korkuyla hizmet edin, Titreyerek sevinin.
Adorez l’Eternel avec crainte, et réjouissez-vous en Dieu avec tremblement.
12 Oğulu öpün ki öfkelenmesin, Yoksa izlediğiniz yolda mahvolursunuz. Çünkü öfkesi bir anda alevleniverir. Ne mutlu O'na sığınanlara!
Rendez hommage au fils, de peur qu’il ne s’indigne, et que vous n’alliez a votre perte; car bien vite sa colère prend feu: heureux tous ceux qui s’abritent en lui!
