Mezmurlar 2

1 Nedir uluslar arasındaki bu kargaşa, Neden boş düzenler kurar bu halklar?

Why are the nations in an uproar? And why do the peoples mutter in vain?

2 Dünyanın kralları saf bağlıyor, Hükümdarlar birleşiyor RAB'be ve meshettiği krala karşı.

The kings of the earth stand up, and the rulers take counsel together, against the LORD, and against His anointed:

3 “Koparalım onların kayışlarını” diyorlar, “Atalım üzerimizden bağlarını.”

'Let us break their bands asunder, and cast away their cords from us.'

4 Göklerde oturan Rab gülüyor, Onlarla eğleniyor.

He that sitteth in heaven laugheth, the Lord hath them in derision.

5 Sonra öfkeyle uyarıyor onları, Gazabıyla dehşete düşürüyor

Then will He speak unto them in His wrath, and affright them in His sore displeasure:

6 Ve, “Ben kralımı Kutsal dağım Siyon'a oturttum” diyor.

'Truly it is I that have established My king upon Zion, My holy mountain.'

7 RAB'bin bildirisini ilan edeceğim: Bana, “Sen benim oğlumsun” dedi, “Bugün ben sana baba oldum.

I will tell of the decree: the LORD said unto me: 'Thou art My son, this day have I begotten thee.

8 Dile benden, miras olarak sana ulusları, Mülk olarak yeryüzünün dört bucağını vereyim.

Ask of Me, and I will give the nations for thine inheritance, and the ends of the earth for thy possession.

9 Demir çomakla kıracaksın onları, Çömlek gibi parçalayacaksın.”

Thou shalt break them with a rod of iron; thou shalt dash them in pieces like a potter's vessel.'

10 Ey krallar, akıllı olun! Ey dünya önderleri, ders alın!

Now therefore, O ye kings, be wise; be admonished, ye judges of the earth.

11 RAB'be korkuyla hizmet edin, Titreyerek sevinin.

Serve the LORD with fear, and rejoice with trembling.

12 Oğulu öpün ki öfkelenmesin, Yoksa izlediğiniz yolda mahvolursunuz. Çünkü öfkesi bir anda alevleniverir. Ne mutlu O'na sığınanlara!

Do homage in purity, lest He be angry, and ye perish in the way, when suddenly His wrath is kindled. Happy are all they that take refuge in Him.