Mezmurlar 2

1 Nedir uluslar arasındaki bu kargaşa, Neden boş düzenler kurar bu halklar?

Why do the nations rage, and the peoples meditate vain things?

2 Dünyanın kralları saf bağlıyor, Hükümdarlar birleşiyor RAB'be ve meshettiği krala karşı.

The kings of the earth set themselves, and the rulers take counsel together, against Jehovah, and against his anointed, saying,

3 “Koparalım onların kayışlarını” diyorlar, “Atalım üzerimizden bağlarını.”

Let us break their bonds apart, and cast away their cords from us.

4 Göklerde oturan Rab gülüyor, Onlarla eğleniyor.

He who sits in the heavens will laugh. The Lord will have them in derision.

5 Sonra öfkeyle uyarıyor onları, Gazabıyla dehşete düşürüyor

Then he will speak to them in his wrath, and vex them in his great displeasure.

6 Ve, “Ben kralımı Kutsal dağım Siyon'a oturttum” diyor.

Yet I have set my king upon my holy hill of Zion.

7 RAB'bin bildirisini ilan edeceğim: Bana, “Sen benim oğlumsun” dedi, “Bugün ben sana baba oldum.

I will tell of the decree. Jehovah said to me, Thou are my Son, this day I have begotten thee.

8 Dile benden, miras olarak sana ulusları, Mülk olarak yeryüzünün dört bucağını vereyim.

Ask of me, and I will give thee the nations for thine inheritance, and the outermost parts of the earth for thy possession.

9 Demir çomakla kıracaksın onları, Çömlek gibi parçalayacaksın.”

Thou shall break them with a rod of iron, thou shall dash them in pieces like a potter's vessel.

10 Ey krallar, akıllı olun! Ey dünya önderleri, ders alın!

Now therefore be wise, O ye kings. Be instructed, ye judges of the earth.

11 RAB'be korkuyla hizmet edin, Titreyerek sevinin.

Serve Jehovah with fear, and rejoice with trembling.

12 Oğulu öpün ki öfkelenmesin, Yoksa izlediğiniz yolda mahvolursunuz. Çünkü öfkesi bir anda alevleniverir. Ne mutlu O'na sığınanlara!

Kiss the Son, lest he be angry, and ye perish in the way, for his wrath will soon be kindled. Blessed are all those who take refuge in him.