Mezmurlar 18
1 Müzik şefi için - RAB'bin kulu Davut'un mezmuru - RAB kendisini bütün düşmanlarının pençesinden ve Saul'un elinden kurtardığı gün Davut RAB'be şu ezgiyi okudu: Seni seviyorum, gücüm sensin, ya RAB!
Til Sangmesteren. Af HERRENS Tjener David, som sang HERREN denne Sang, dengang HERREN havde frelst ham af alle hans Fjenders og af Sauls Haand.
2 RAB benim kayam, sığınağım, kurtarıcımdır, Tanrım, kayam, sığınacak yerimdir, Kalkanım, güçlü kurtarıcım, korunağımdır!
Han sang: HERRE, jeg har dig hjerteligt kær, min Styrke!
3 Övgüye değer RAB'be seslenir, Kurtulurum düşmanlarımdan.
HERRE, min Klippe, min Borg, min Befrier, min Gud, mit Bjerg, hvortil jeg tyr, mit Skjold, mit Frelseshorn, mit Værn!
4 Ölüm iplerine dolanmıştım, Yıkım selleri basmıştı beni,
Jeg paakalder HERREN, den Højlovede, og frelses fra mine Fjender.
Dødens Reb omsluttede mig, Ødelæggelsens Strømme forfærdede mig, (Sheol h7585)
6 Sıkıntı içinde RAB'be yakardım, Yardıma çağırdım Tanrım'ı. Tapınağından sesimi duydu, Haykırışım kulaklarına ulaştı.
Dødsrigets Reb omspændte mig, Dødens Snarer faldt over mig;
7 O zaman yeryüzü sarsılıp sallandı, Titreyip sarsıldı dağların temelleri, Çünkü RAB öfkelenmişti.
i min Vaande paakaldte jeg HERREN og raabte til min Gud. Han hørte min Røst fra sin Helligdom, mit Raab fandt ind til hans Ører!
8 Burnundan duman yükseldi, Ağzından kavurucu ateş Ve korlar fışkırdı.
Da rystede Jorden og skjalv, Bjergenes Grundvolde bæved og rysted, thi hans Vrede blussede op.
9 Kara buluta basarak Gökleri yarıp indi.
Røg for ud af hans Næse, fortærende Ild af hans Mund, Gløder gnistrede fra ham.
10 Bir Keruv'a binip uçtu, Rüzgar kanatlar takarak hızla geldi.
Han sænkede Himlen, steg ned med Skymulm under sine Fødder;
11 Karanlığı örtündü, Kara bulutları kendine çardak yaptı.
baaret af Keruber fløj han, svæved paa Vindens Vinger;
12 Varlığının parıltısından, Bulutlardan dolu ve korlar savruluyordu.
han omgav sig med Mulm som en Bolig, mørke Vandmasser, vandfyldte Skyer.
13 RAB göklerden gürledi, Duyurdu sesini Yüceler Yücesi, Dolu ve alevli korlarla.
Fra Glansen foran ham for der Hagl og Ildgløder gennem hans Skyer.
14 Savurup oklarını düşmanlarını dağıttı, Şimşek çaktırarak onları şaşkına çevirdi.
HERREN tordned fra Himlen, den Højeste lod høre sin Røst, Hagl og Ildgløder.
15 Denizin dibi göründü, Yeryüzünün temelleri açığa çıktı, ya RAB, Senin azarlamandan, Burnundan çıkan güçlü soluktan.
Han udslynged Pile, adsplittede dem, Lyn i Mængde og skræmmede dem.
16 RAB yukarıdan elini uzatıp tuttu, Çıkardı beni derin sulardan.
Vandenes Bund kom til Syne, Jordens Grundvolde blottedes ved din Trusel, HERRE, for din Vredes Pust.
17 Beni zorlu düşmanımdan, Benden nefret edenlerden kurtardı, Çünkü onlar benden güçlüydü.
Han udrakte Haanden fra det høje og greb mig, drog mig op af de vældige Vande,
18 Felaket günümde karşıma dikildiler, Ama RAB bana destek oldu.
frelste mig fra mine mægtige Fjender, fra mine Avindsmænd; de var mig for stærke.
19 Beni huzura kavuşturdu, Kurtardı, çünkü benden hoşnut kaldı.
Paa min Ulykkes Dag faldt de over mig, men HERREN blev mig til Værn.
20 RAB doğruluğumun karşılığını verdi, Beni temiz ellerime göre ödüllendirdi.
Han førte mig ud i aabent Land, han frelste mig, thi han havde Behag i mig.
21 Çünkü RAB'bin yolunda yürüdüm, Tanrım'dan uzaklaşarak kötülük yapmadım.
HERREN gengældte mig efter min Retfærd, lønned mig efter mine Hænders Uskyld;
22 O'nun bütün ilkelerini göz önünde tuttum, Kurallarından ayrılmadım.
thi jeg holdt mig til HERRENS Veje, svigted i Gudløshed ikke min Gud;
23 O'nun gözünde kusursuzdum, Suç işlemekten sakındım.
hans Bud stod mig alle for Øje, hans Lov skød jeg ikke fra mig.
24 Bu yüzden RAB beni doğruluğuma Ve gözünde pak olan ellerime göre ödüllendirdi.
Ustraffelig var jeg for ham og vogtede mig for Brøde.
25 Sadık kuluna sadakat gösterir, Kusursuz olana kusursuz davranırsın.
HERREN lønned mig efter min Retfærd, mine Hænders Uskyld, som stod ham for Øje!
26 Pak olanla pak olur, Eğriye eğri davranırsın.
Du viser dig from mod den fromme, retsindig mod den retsindige,
27 Alçakgönüllüleri kurtarır, Gururluların başını eğersin.
du viser dig ren mod den rene og vrang mod den svigefulde.
28 Işığımın kaynağı sensin, ya RAB, Tanrım! Karanlığımı aydınlatırsın.
De arme giver du Frelse, hovmodiges Øjne Skam!
29 Desteğinle akıncılara saldırır, Seninle surları aşarım, Tanrım.
Ja, min Lampe lader du lyse, HERRE, min Gud opklarer mit Mørke.
30 Tanrı'nın yolu kusursuzdur, RAB'bin sözü arıdır. O kendisine sığınan herkesin kalkanıdır.
Thi ved din Hjælp søndrer jeg Mure, ved min Guds Hjælp springer jeg over Volde.
31 Var mı RAB'den başka tanrı? Tanrımız'dan başka kaya var mı?
Fuldkommen er Guds Vej, lutret er HERRENS Ord. Han er et Skjold for alle, der sætter deres Lid til ham.
32 Tanrı beni güçle donatır, Yolumu kusursuz kılar.
Ja, hvem er Gud uden HERREN, hvem er en Klippe uden vor Gud,
33 Ayaklar verdi bana, geyiklerinki gibi, Doruklarda tutar beni.
den Gud, der omgjorded mig med Kraft, jævnede Vejen for mig,
34 Bana savaşmayı öğretti, Kollarımla tunç bir yayı gereyim diye.
gjorde mine Fødder som Hindens og gav mig Fodfæste paa Højene,
35 Bana zafer kalkanını bağışlarsın, Sağ elin destekler, Alçakgönüllülüğün yüceltir beni.
oplærte min Haand til Krig, saa mine Arme spændte Kobberbuen!
36 Bastığım yerleri genişletirsin, Burkulmaz bileklerim.
Du gav mig din Frelses Skjold, din højre støttede mig, din Nedladelse gjorde mig stor;
37 Kovalayıp yetiştim düşmanlarıma, Hepsi yok olmadan geri dönmedim.
du skaffede Plads for mine Skridt, mine Ankler vaklede ikke.
38 Ezdim onları, kalkamaz oldular, Ayaklarımın altına serildiler.
Jeg jog mine Fjender, indhentede dem, vendte først om, da de var gjort til intet,
39 Savaş için beni güçle donattın, Bana başkaldıranları önümde yere serdin.
slog dem ned, saa de ej kunde rejse sig, men laa faldne under min Fod.
40 Düşmanlarımı kaçmak zorunda bıraktın, Benden nefret edenleri yok ettim.
Du omgjorded mig med Kraft til Kampen, mine Modstandere tvang du i Knæ for mig;
41 Feryat ettiler, ama kurtaran çıkmadı; RAB'bi çağırdılar, ama O yanıt vermedi.
du slog mine Fjender paa Flugt, mine Avindsmænd rydded jeg af Vejen.
42 Ezdim onları, rüzgarın savurduğu toza döndüler, Sokak çamuru gibi savurup attım.
De raabte, men ingen hjalp, til HERREN, han svared dem ikke.
43 Halkımın çekişmelerinden beni kurtardın, Ulusların önderi yaptın, Tanımadığım halklar bana kulluk ediyor.
Jeg knuste dem som Støv for Vinden, fejed dem bort som Gadeskarn.
44 Duyar duymaz sözümü dinlediler, Yabancılar bana yaltaklandılar.
Du friede mig af Folkekampe, du satte mig til Folkeslags Høvding; nu tjener mig ukendte Folk;
45 Yabancıların betleri benizleri attı, Titreyerek çıktılar kalelerinden.
hører de om mig, lyder de mig, Udlandets Sønner kryber for mig;
46 RAB yaşıyor! Kayam'a övgüler olsun! Yücelsin kurtarıcım Tanrı!
Udlandets Sønner vansmægter, slæber sig frem af deres Skjul.
47 O'dur öcümü alan, Halkları bana bağımlı kılan.
HERREN lever, højlovet min Klippe, ophøjet være min Frelses Gud,
48 Düşmanlarımdan kurtarır, Başkaldıranlardan üstün kılar beni, Zorbaların elinden alır.
den Gud, som giver mig Hævn, tvinger Folkeslag under min Fod
49 Bunun için uluslar arasında sana şükredeceğim, ya RAB, Adını ilahilerle öveceğim.
og frier mig fra mine vrede Fjender! Du ophøjer mig over mine Modstandere, fra Voldsmænd frelser du mig.
50 RAB kralını büyük zaferlere ulaştırır, Meshettiği krala, Davut'a ve soyuna Sonsuza dek sevgi gösterir.
HERRE, derfor priser jeg dig blandt Folkene og lovsynger dit Navn, du, som kraftig hjælper din Konge og viser din Salvede Miskundhed, David og hans Æt evindelig.
