Mezmurlar 17
1 Davut'un duası Haklı davamı dinle, ya RAB, Feryadımı işit! Hilesiz dudaklardan çıkan duama kulak ver!
Oratio David. Exaudi, Domine, justitiam meam; intende deprecationem meam. Auribus percipe orationem meam, non in labiis dolosis.
2 Haklı çıkar beni, Çünkü sen gerçeği görürsün.
De vultu tuo judicium meum prodeat; oculi tui videant æquitates.
3 Yüreğimi yokladın, Gece denedin, Sınadın beni, Kötü bir şey bulmadın; Kararlıyım, ağzımdan kötü söz çıkmaz,
Probasti cor meum, et visitasti nocte; igne me examinasti, et non est inventa in me iniquitas.
4 Başkalarının yaptıklarına gelince, Ben senin sözlerine uyarak Şiddet yollarından kaçındım.
Ut non loquatur os meum opera hominum: propter verba labiorum tuorum, ego custodivi vias duras.
5 Sıkı adımlarla senin yollarını tuttum, Kaymadı ayaklarım.
Perfice gressus meos in semitis tuis, ut non moveantur vestigia mea.
6 Sana yakarıyorum, ey Tanrı, Çünkü beni yanıtlarsın; Kulak ver bana, dinle söylediklerimi!
Ego clamavi, quoniam exaudisti me, Deus; inclina aurem tuam mihi, et exaudi verba mea.
7 Göster harika sevgini, Ey sana sığınanları saldırganlardan sağ eliyle kurtaran!
Mirifica misericordias tuas, qui salvos facis sperantes in te.
8 Koru beni gözbebeği gibi; Kanatlarının gölgesine gizle
A resistentibus dexteræ tuæ custodi me ut pupillam oculi. Sub umbra alarum tuarum protege me
9 Kötülerin saldırısından, Çevremi saran ölümcül düşmanlarımdan.
a facie impiorum qui me afflixerunt. Inimici mei animam meam circumdederunt;
10 Yürekleri yağ bağlamış, Ağızları büyük laflar ediyor.
adipem suum concluserunt: os eorum locutum est superbiam.
11 İzimi buldular, üzerime geliyorlar, Yere vurmak için gözetliyorlar.
Projicientes me nunc circumdederunt me; oculos suos statuerunt declinare in terram.
12 Tıpkı parçalamak için sabırsızlanan bir aslan, Pusuya yatan genç bir aslan gibi.
Susceperunt me sicut leo paratus ad prædam, et sicut catulus leonis habitans in abditis.
13 Kalk, ya RAB, kes önlerini, eğ başlarını! Kılıcınla kurtar canımı kötülerden,
Exsurge, Domine: præveni eum, et supplanta eum: eripe animam meam ab impio; frameam tuam
14 Elinle bu insanlardan, ya RAB, Yaşam payı bu dünyada olan insanlardan. Varsın karınları vereceğin cezalara doysun, Çocukları da yiyip doysun, Artanı torunlarına kalsın!
ab inimicis manus tuæ. Domine, a paucis de terra divide eos in vita eorum; de absconditis tuis adimpletus est venter eorum. Saturati sunt filiis, et dimiserunt reliquias suas parvulis suis.
15 Ama ben doğruluk sayesinde yüzünü göreceğim senin, Uyanınca suretini görmeye doyacağım.
Ego autem in justitia apparebo conspectui tuo; satiabor cum apparuerit gloria tua.
