< Mezmurlar 17 >

1 Davut'un duası Haklı davamı dinle, ya RAB, Feryadımı işit! Hilesiz dudaklardan çıkan duama kulak ver!
Drottinn, ó hjálpa þú mér, því að ég er heiðvirður og breytni mín réttlát. Hlustaðu þegar ég hrópa til þín!
2 Haklı çıkar beni, Çünkü sen gerçeği görürsün.
Úrskurða mig réttlátan svo að allir heyri, þú réttvísi Drottinn.
3 Yüreğimi yokladın, Gece denedin, Sınadın beni, Kötü bir şey bulmadın; Kararlıyım, ağzımdan kötü söz çıkmaz,
Þú hefur prófað mig, já jafnvel um nætur, en engar illar hugsanir fundið hjá mér, né vond orð mér á vörum.
4 Başkalarının yaptıklarına gelince, Ben senin sözlerine uyarak Şiddet yollarından kaçındım.
Boðorðum þínum hef ég hlýtt og forðast félagsskap við illmenni og rudda.
5 Sıkı adımlarla senin yollarını tuttum, Kaymadı ayaklarım.
Ég hef fylgt leiðsögn þinni og ekki farið villur vegar.
6 Sana yakarıyorum, ey Tanrı, Çünkü beni yanıtlarsın; Kulak ver bana, dinle söylediklerimi!
Ég ákalla þig því að ég veit að þú svarar mér! Já, hlustaðu á bæn mína.
7 Göster harika sevgini, Ey sana sığınanları saldırganlardan sağ eliyle kurtaran!
Sýndu mér kærleika þinn og náð, þú sem frelsar hina ofsóttu.
8 Koru beni gözbebeği gibi; Kanatlarının gölgesine gizle
Vernda mig eins og sjáaldur augans. Hyl mig í skjóli vængja þinna.
9 Kötülerin saldırısından, Çevremi saran ölümcül düşmanlarımdan.
Óvinir mínir umkringja mig með morðsvip í augum.
10 Yürekleri yağ bağlamış, Ağızları büyük laflar ediyor.
Þeir eru óguðlegir og beita mig ofbeldi. Hlustaðu á tal þeirra! Hvílíkur hroki!
11 İzimi buldular, üzerime geliyorlar, Yere vurmak için gözetliyorlar.
Þeir koma nær og nær, ákveðnir í að troða mig undir.
12 Tıpkı parçalamak için sabırsızlanan bir aslan, Pusuya yatan genç bir aslan gibi.
Þeir líkjast gráðugum ljónum sem vilja rífa mig á hol – ungum ljónum sem liggja í leyni og bíða eftir bráð.
13 Kalk, ya RAB, kes önlerini, eğ başlarını! Kılıcınla kurtar canımı kötülerden,
Drottinn, rís þú upp og hastaðu á þá! Rektu þá frá!
14 Elinle bu insanlardan, ya RAB, Yaşam payı bu dünyada olan insanlardan. Varsın karınları vereceğin cezalara doysun, Çocukları da yiyip doysun, Artanı torunlarına kalsın!
Komdu og frelsaðu mig frá hinum óguðlegu sem aðeins leita jarðnesks ávinnings, þeim sem þú hefur gefið auð og völd og ótal afkomendur.
15 Ama ben doğruluk sayesinde yüzünü göreceğim senin, Uyanınca suretini görmeye doyacağım.
En ég sækist ekki eftir veraldlegum auði, heldur því að þekkja þig og lifa réttvíslega – vera sáttur við þig. Ég vil hugsa um þig jafnt á degi sem nóttu og þegar ég vakna mun ég sjá auglit þitt og gleðjast!

< Mezmurlar 17 >