< Mezmurlar 17 >

1 Davut'un duası Haklı davamı dinle, ya RAB, Feryadımı işit! Hilesiz dudaklardan çıkan duama kulak ver!
A Prayer by David. Hear, LORD, my righteous plea. Give ear to my prayer that doesn’t go out of deceitful lips.
2 Haklı çıkar beni, Çünkü sen gerçeği görürsün.
Let my sentence come out of your presence. Let your eyes look on equity.
3 Yüreğimi yokladın, Gece denedin, Sınadın beni, Kötü bir şey bulmadın; Kararlıyım, ağzımdan kötü söz çıkmaz,
You have proved my heart. You have visited me in the night. You have tried me, and found nothing. I have resolved that my mouth shall not disobey.
4 Başkalarının yaptıklarına gelince, Ben senin sözlerine uyarak Şiddet yollarından kaçındım.
As for the deeds of men, by the word of your lips, I have kept myself from the ways of the violent.
5 Sıkı adımlarla senin yollarını tuttum, Kaymadı ayaklarım.
My steps have held fast to your paths. My feet have not slipped.
6 Sana yakarıyorum, ey Tanrı, Çünkü beni yanıtlarsın; Kulak ver bana, dinle söylediklerimi!
I have called on you, for you will answer me, God. Turn your ear to me. Hear my speech.
7 Göster harika sevgini, Ey sana sığınanları saldırganlardan sağ eliyle kurtaran!
Show your marvellous loving kindness, you who save those who take refuge by your right hand from their enemies.
8 Koru beni gözbebeği gibi; Kanatlarının gölgesine gizle
Keep me as the apple of your eye. Hide me under the shadow of your wings,
9 Kötülerin saldırısından, Çevremi saran ölümcül düşmanlarımdan.
from the wicked who oppress me, my deadly enemies, who surround me.
10 Yürekleri yağ bağlamış, Ağızları büyük laflar ediyor.
They close up their callous hearts. With their mouth they speak proudly.
11 İzimi buldular, üzerime geliyorlar, Yere vurmak için gözetliyorlar.
They have now surrounded us in our steps. They set their eyes to cast us down to the earth.
12 Tıpkı parçalamak için sabırsızlanan bir aslan, Pusuya yatan genç bir aslan gibi.
He is like a lion that is greedy of his prey, as it were a young lion lurking in secret places.
13 Kalk, ya RAB, kes önlerini, eğ başlarını! Kılıcınla kurtar canımı kötülerden,
Arise, LORD, confront him. Cast him down. Deliver my soul from the wicked by your sword,
14 Elinle bu insanlardan, ya RAB, Yaşam payı bu dünyada olan insanlardan. Varsın karınları vereceğin cezalara doysun, Çocukları da yiyip doysun, Artanı torunlarına kalsın!
from men by your hand, LORD, from men of the world, whose portion is in this life. You fill the belly of your cherished ones. Your sons have plenty, and they store up wealth for their children.
15 Ama ben doğruluk sayesinde yüzünü göreceğim senin, Uyanınca suretini görmeye doyacağım.
As for me, I shall see your face in righteousness. I shall be satisfied, when I awake, with seeing your form.

< Mezmurlar 17 >